Difenhydramina – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C17H21NO | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 255,35 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 58-73-1 | ||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
Pochodne | |||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||
Stosowanie w ciąży | kategoria B | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
|
Difenhydramina (łac. diphenhydraminum) – organiczny związek chemiczny, pochodna etanoloaminy, lek przeciwhistaminowy pierwszej generacji dostępny bez recepty. Wykazuje silne działanie ośrodkowe i cholinolityczne. Hamuje podrażnienie błędnika. Podawany jest profilaktycznie w celu zapobiegania kinetozom.
Działanie i użycie
[edytuj | edytuj kod]Działa na ośrodkowy układ nerwowy, blokując działanie histaminy w receptorach H1.
Tak jak inne leki przeciwhistaminowe pierwszej generacji, wykazuje działanie antycholinergiczne – dlatego powszechnym efektem ubocznym jest senność wraz z nadmiernym uspokojeniem, obniżeniem sprawności ruchowej, suchością w ustach i gardle, zaczerwienieniem skóry, szybkim i nieregularnym biciem serca, porażeniem akomodacji oka, światłowstrętem, utrudnieniem oddawania moczu, zaparciami, trudnościami ze skupieniem uwagi, utratą pamięci krótkotrwałej, halucynacjami, dezorientacją i stanami delirium[4].
Z uwagi na powodowanie senności difenhydramina znalazła zastosowanie w środkach o działaniu nasennym albo wspomagającym zasypianie[5].
Preparaty
[edytuj | edytuj kod]Zarejestrowane preparaty w Polsce zawierające chlorowodorek difenhydraminy (stan na marzec 2024)[6][7]:
- preparaty proste: Luminastil, Nodisen, Senolek,
- preparaty złożone z paracetamolem: Apap Noc, Paracetamol + Difenhydramina Hasco Noc,
- preparaty złożone z azotanem nafazoliny: Betadrin, Betadrin WZF,
- preparat złożony z chlorowodorkiem lidokainy: Allefin.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Diphenhydramine, [w:] DrugBank [online], University of Alberta, DB01075 [dostęp 2024-03-09] (ang.).
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3-232, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
- ↑ a b Diphenhydramine hydrochloride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 3 czerwca 2023, numer katalogowy: 55527 [dostęp 2024-03-09] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Louis Cannon , James Dougherty , Jeffrey Jones , Diphenhydramine-induced toxic psychosis, „The American Journal of Emergency Medicine”, 4 (4), 1986, s. 369–371, DOI: 10.1016/0735-6757(86)90312-8, PMID: 3718632 (ang.).
- ↑ Ulotka Apap Noc [online], US Pharmacia [dostęp 2009-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-13] .
- ↑ Diphenhydramini hydrochloridum, [w:] Rejestr Produktów Lecznicznych, Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2024-03-09] , wynik wyszukiwania po substancji czynnej.
- ↑ Paracetamolum + Diphenhydramini hydrochloridum, [w:] Rejestr Produktów Lecznicznych, Ministerstwo Zdrowia [dostęp 2024-03-09] , wynik wyszukiwania po substancji czynnej.