Dirk II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dirk II, hol. Dirk II van Holland (ur. 930, zm. 8 maja 988) był grafem Holandii i Zachodniej Fryzji.

W roku 953 objął władzę po swym ojcu, Dirku I. Przez małżeństwo z Hildegardą, córką hrabiego Flandrii Arnulfa, po jej śmierci przejął władzę nad częścią Fryzji, przy wsparciu Ottona III. Objął rządy w Maastricht, Kennemerland i na wyspie Texel. Jego następcą został Arnulf, natomiast młodszy syn, Egbert, został w 977 biskupem Trewiru.

Gerolfingowie	Gerulf (885–896) Dirk I (896–939) Dirk II (939–988) Arnulf (988–993) Dirk III (993–1039) Dirk IV (1039–1049) Floris I (1049–1061) Dirk V (1061–1091) Floris II Gruby (1091–1121) Dirk VI (1121–1157) Floris III (1157–1190) Dirk VII (1190–1203) Wilhelm I (1203–1222) Floris IV (1222–1234) Wilhelm II (1234–1256) Floris V (1256–1296) Jan I (1296–1299)
Dynastia z Avesnes	Jan II (1299–1304) Wilhelm III Dobry (1304–1337) Wilhelm IV (1337–1345) Małgorzata I (1345–1354)
Wittelsbachowie	Wilhelm V (1354–1388) Albrecht I Bawarski (1388–1404) Wilhelm VI (1404–1417) Jakobina Bawarska (1417–1432)
Walezjusze	Filip I Dobry (1432–1467) Karol I Śmiały (1467–1477) Maria Burgundzka (1477–1482)
Habsburgowie	Filip II Piękny (1482–1506) Karol II (1506–1556) Filip III (1556–1581)