Doktor Judym – Wikipedia, wolna encyklopedia

Doktor Judym – polski film obyczajowy z 1975 roku na podstawie powieści Ludzie bezdomni Stefana Żeromskiego.

Film jest opowieścią o życiu Tomasza Judyma, lekarza z powołania, który oprócz leczenia chorych pragnie usunąć też społeczne przyczyny chorób – nędzę i niesprawiedliwość społeczną, która tę nędzę wywołuje. Jego radykalizm i bezkompromisowość zraża do niego jednak środowisko ludzi bogatych. Judym w swoich poglądach i działaniach pozostaje samotny, tracąc także szansę na miłość w życiu prywatnym.

• Jan Englert – Tomasz Judym
• Anna Nehrebecka – Joanna Podborska, nauczycielka wnuczka hrabiny Niewadzkiej, miłość Judyma
• Jerzy Kamas – inżynier Korzecki
• Henryk Bąk – Węglichowski, dyrektor sanatorium w Cisach
• Halina Chrobak – prezesowa, pacjentka sanatorium w Cisach
• Władysław Hańcza – Kalinowicz, dyrektor kopalni „Sykstus” w Sosnowcu
• Gustaw Lutkiewicz – Krzywosąd, administrator sanatorium w Cisach
• Hanna Skarżanka – hrabina Niewadzka
• Piotr Fronczewski – Wiktor Judym, brat Tomasza
• Małgorzata Niemen – Natalia Orszeńska, wnuczka hrabiny Niewadzkiej
• Jadwiga Kuryluk – ciotka Judymów
• Jerzy Moes – lekarz, gość spotkania u Czeniszów
• Włodzimierz Nowak – Karbowski, przyszły mąż Natalii Orszeńskiej
• Maciej Góraj – przemytnik
• Joanna Sienkiewicz – Helena

• Nałęczów, Świętochłowice

• Doktor Judym w bazie Filmweb
• Doktor Judym w bazie filmpolski.pl
• Zdjęcia z filmu Doktor Judym w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”