Domaniż – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domaniż
	część miasta
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Łaszczów
Miasto	Łaszczów
SIMC	0893682
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-650
	Położenie na mapie Łaszczowa Domaniż
	Położenie na mapie Polski Domaniż
	Położenie na mapie województwa lubelskiego Domaniż
	Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Domaniż
	Położenie na mapie gminy Łaszczów Domaniż
	50°31′31″N 23°43′29″E/50,525278 23,724722

Domaniż (do końca 2009 roku samodzielna wieś) – część miasta Łaszczów w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Łaszczów^[2]^[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Od 1 stycznia 2010 roku Domaniż wraz z Podhajcami, Czerkasami oraz częścią Kolonii Łaszczów, wszedł w skład Łaszczowa, który otrzymał prawa miejskie.

Historia

W wieku XIX wieś opisano jako historyczne przedmieście miasta, a następnie osady Łaszczów. W roku 1881 we wsi było 53 domostw zamieszkałych przez 267 mieszkańców. Włościanie posiadali 256 mórg gruntów^[4].

Domaniż podobnie jak sąsiedni Małoniż są to stare wsie wzmiankowane już w 1397 roku. W pierwszej połowie XVI wieku król Zygmunt II August zezwolił Aleksandrowi Łaszczowi z Tuczap podkomorzemu chełmskiemu, na zamianę jego wsi Domaniż na miasto Prawda (Łaszczów) co stało się w roku 1549 roku. Miasto powstało na gruntach tejże wsi, lecz położony obok Domaniż nadal pozostał jako wieś oddzielna istniejąca samodzielnie do roku 2009^[5].

Przypisy

↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 687 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-22].
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).
↑ Domaniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 113 .
↑ Świeżawski 1983 ↓, s. 17.

Bibliografia

A. Świeżawski. Z pradziejów Łaszczowa. „Rocznik Tomaszowski 1/1981”, s. 17, 1983. Lublin. .

Linki zewnętrzne

Domaniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 113 .
Domaniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 428 .

[poczta-1] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 687 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-2] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-08-22].

[RMAiC-2013-3] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200), ze zmianami w obwieszczeniu z dnia 2015-08-04 4 sierpnia 2015_(dts) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1636).

[SgKP-4] Domaniż, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 113 .

[CITEREFŚwieżawski198317-5] Świeżawski 1983 ↓, s. 17.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Miasto	Łaszczów
Wsie	Dobużek Dobużek-Kolonia Hopkie Kmiczyn Łaszczów-Kolonia Małoniż Muratyn Muratyn-Kolonia Nabróż Nadolce Pieniany Pieniany-Kolonia Podhajce Podlodów Pukarzów Ratyczów Steniatyn Wólka Pukarzowska Zimno Zimno-Kolonia
Kolonie	Hopkie-Kolonia Kmiczyn-Kolonia Nabróż-Kolonia Nadolce Pukarzów-Kolonia Steniatyn-Kolonia
Osada	Pukarzów
Osada leśna	Sośnina
Części miasta	Czerkasy Domaniż
Integralne części wsi	Bajówka Czteropolówka Dobug Dół Felówka Gościniec Góra Kolonia Podlodów Kolonia Podlodów Drugi Korea Krasoniówka Kulikówka Mielniki Nadłącze Ozdobówka Podbłotek Podpole Podstawisko Rowy Sachalin Śluza Wirla Wygody