Dominika Krysztoforska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominika Krysztoforska
Ilustracja
Dominika Krysztoforska i Sergey Popov w "Kurcie Weillu" Krzysztofa Pastora, 2009
Data i miejsce urodzenia

1975
Mława

Zawód, zajęcie

Artystka baletu

Miejsce zamieszkania

Warszawa

Narodowość

polska

Edukacja

Państwowa Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza w Warszawie

Stanowisko

Pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego
(1998-2018)

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Dominika Krysztoforska (ur. 1975 w Mławie) – polska tancerka warszawskiej sceny baletowej; w latach 1998–2018 pierwsza solistka Polskiego Baletu Narodowego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentką Państwowej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie (1994, tytuł i nagroda dla „Najlepszego absolwenta szkół baletowych w Polsce”). Rok wcześniej została stypendystka Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci oraz laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku, otrzymując tam I nagrodę w kategorii juniorek. Po ukończeniu szkoły została zaangażowana do zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Warszawie. Już w pierwszym sezonie zadebiutowała jako Odetta w Jeziorze łabędzim. W 1996 otrzymała Brązowy Medal na II Światowym Konkursie Baletowym w Nagoi, Medal Wójcikowskiego przyznawany dorocznie najzdolniejszemu polskiemu tancerzowi młodego pokolenia oraz tytuł solistki. W 1995 została koryfejką, rok później solistką, a w 2009 pierwszą solistką baletu Teatru Wielkiego − Opery Narodowej, którą była do 2018[1][2]. Następnie zajęła się działalnością pedagogiczną[3].

W repertuarze łączyła partie klasyczne ze współczesnymi o dużym ładunku dramatycznym i wyjątkowej plastyce ruchu. W 2011 uhonorowana Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis[1].

Najważniejsze role

[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[4]

  • Pani T. w Grach (Emil Wesołowski)
  • Żona (kreacja), Faszystka i Nauczycielka w La dolce vita (Zofia Rudnicka)
  • M… w Carmen (Mats Ek)
  • Odetta-Odylia, Węgierska Księżniczka i Cztery Łabędzie w Jeziorze łabędzim (trad. / Irek Muchamiedow)
  • Baronowa Nadieżda von Meck w Czajkowskim (Boris Ejfman)
  • Przyjaciółka Lise w Córce źle strzeżonej (Frederick Ashton)
  • Solistka pierwsza w Musagète (Boris Ejfman)
  • Frygia w Spartakusie (Emil Wesołowski)
  • Wdowa w Harnasiach (Emil Wesołowski)
  • Madame Łarina w Onieginie (John Cranko)
  • Barbara Radziwiłłówna i Królowa Wschodu w Panu Twardowskim (Gustaw Klauzner)
  • Betsy w Annie Kareninie (Alexei Ratmansky)
  • Blancheflor w Tristanie (Krzysztof Pastor)
  • Madame Łarina w Onieginie (John Cranko)
  • Solistka tańca d’jampée w Bajaderze (trad. / Natalia Makarowa)
  • Betsy w Annie Kareninie (Alexei Ratmansky)
  • Eurydyka (Nowy Orfeusz), Wie lange noch? i inne partie solowe w Kurcie Weillu (Krzysztof Pastor)
  • Matka Fryderyka (kreacja) i George Sand w Chopinie, artyście romantycznym (Patrice Bart)
  • Druga Aria w In Light and Shadow (Krzysztof Pastor)
  • Wróżka Chrzestna w Kopciuszku (Frederick Ashton)
  • Para i Nasza-Trzecia w I przejdą deszcze… (kreacja, Krzysztof Pastor)
  • Trzy wysokie kobiety w Święcie wiosny (Wacław Niżyński / Millicent Hodson)
  • Matka Klary w Dziadku do orzechów (Toer van Schayk & Wayne Eagling)
  • Pani Capuleti w Romeo i Julii (Krzysztof Pastor)
  • 2. Dziewczyna Uliczna w Poskromieniu złośnicy (John Cranko)
  • Caryca Maria w Jeziorze łabędzim (kreacja, z nowym librettem, Krzysztof Pastor)

Oraz inne partie solowe w baletach:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Ludzie tańca - Dominika Krysztoforska [online], www.taniecpolska.pl [dostęp 2019-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-06].
  2. Katarzyna Gardzina-Kubała, Finał, finał, finał [online], Na czubkach palców, 1 lipca 2018 [dostęp 2019-01-05] (pol.).
  3. Kadra, Ogólnokształcąca Szkoła Baletowa im. Romana Turczynowicza [online] [dostęp 2019-01-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-05] (pol.).
  4. Dominika Krysztoforska [online], Teatr Wielki Opera Narodowa [dostęp 2019-01-05] (pol.).