Dorota Dziak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dorota Dziak
Data urodzenia

1963

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Bydgoszcz 1985 sztafeta 4 x 400 m
złoto Grudziądz 1986 sztafeta 4 x 400 m
złoto Grudziądz 1988 sztafeta 4 x 400 m
srebro Grudziądz 1988 bieg na 800 m

Dorota Dziak, po mężu Rzeźniczak (ur. 21 listopada 1963 w Głuchołazach[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w biegach średniodystansowych, mistrzyni Polski.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką Polonii Nysa (1979) i Chemika Kędzierzyn (1980-1989)[1].

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła cztery medale, w tym trzy złote w sztafecie 4 x 400 metrów(1985, 1986 i 1988) oraz srebrny w biegu na 800 metrów w 1988[2].

Rekordy życiowe[3]:

  • 400 m – 55,07 (07.08.1988)
  • 800 m – 2:01,22 (01.08.1988)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Józef Wojnar, Bogdan Kuciński Lekka atletyka na Opolszczyźnie w latach 1945-2005, wyd. Politechnika Opolska 2006, s. 238
  2. ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 365
  3. ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 178, 180
Mistrzynie Polski w sztafecie 4 × 400 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dorota_Dziak&oldid=65405782”