French
DeutschMałgorzata Hołub-Kowalik – Wikipedia, wolna encyklopedia
Małgorzata Natalia Hołub-Kowalik (ur. 30 października 1992 w Koszalinie) – polska lekkoatletka, sprinterka, działaczka samorządowa i dziennikarka TVP Sport. Mistrzyni olimpijska z 2020 w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów, wicemistrzyni olimpijska w sztafecie 4 × 400 metrów. Wicemistrzyni świata w sztafecie 4 × 400 metrów z 2019 r. Mistrzyni Europy w sztafecie 4 x 400 metrów z 2018 r. Żołnierz Wojska Polskiego[1]. Członek zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[2]. Członek Rady Nadzorczej Miejskiego Zakładu Komunikacji w Koszalinie[3].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 2011 roku zdobyła srebrny medal mistrzostw Europy juniorów w sztafecie 4 × 400 metrów. Na tym samym dystansie została w 2013 młodzieżową mistrzynią Europy. Piąta zawodniczka biegu na 400 metrów podczas mistrzostw Europy w Zurychu (2014). W marcu 2015 podczas halowych mistrzostw Europy w Pradze zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów[4]. Złota (w sztafecie 4 × 400 metrów) i srebrna (w biegu na 400 metrów) medalistka uniwersjady (2015). W marcu 2016 weszła w skład polskiej sztafety 4 × 400, która zdobyła srebrny medal halowych mistrzostw świata w Portland. Piąta zawodniczka mistrzostw Europy w 2016 w biegu na 400 metrów[5], a także szósta zawodniczka biegu na 400 metrów oraz złota medalistka w sztafecie 4 × 400 metrów na halowych mistrzostwach Europy w Belgradzie (2017). W tym samym roku wraz z koleżankami z reprezentacji wywalczyła srebrny medal IAAF World Relays oraz brązowy medal mistrzostw świata w Londynie[6].
Złota (2014, 2018) i srebrna (2013, 2016 oraz 2017) medalistka mistrzostw kraju na stadionie, czterokrotna halowa wicemistrzyni kraju (2014, 2015, 2016, 2017[7]) i 2020. Medalistka mistrzostw kraju w juniorskich kategoriach wiekowych.
Działalność polityczna, samorządowa i służba wojskowa
[edytuj | edytuj kod]W wyborach samorządowych w 2014 roku bezskutecznie kandydowała do Rady Miasta Koszalina z listy Platformy Obywatelskiej[8], mandat objęła jednak w trakcie kadencji, w miejsce Przemysława Krzyżanowskiego powołanego na zastępcę prezydenta Koszalina[9]. W wyborach samorządowych 2024 roku wystartowała z pierwszego miejsca na liście Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 4 do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego[10][11]. W wyborach zdobyła 24 468 głosów i uzyskała mandat radnej[12][13].
W 2018 rozpoczęła służbę w 36 dywizjonie rakietowym Obrony Powietrznej[14].
Zajęła 7. miejsce w Plebiscycie Przeglądu Sportowego (sztafeta mieszana 4x400 metrów)[15].
23 sierpnia 2024 roku, za pośrednictwem portalu społecznościowego Facebook, poinformowała opinię publiczną o zakończeniu kariery sportowej, która łącznie, trwała ponad 20 lat[16][17]. 30 listopada 2024 roku weszła w skład nowo wybranego zarządu Polskiego Związku Lekkiej Atletyki.
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Wł. Broniewskiego w Koszalinie[18]. 9 września 2017 wyszła za mąż za radnego miasta Koszalina Jakuba Kowalika[19]. 22 czerwca 2022 ukończyła studia magisterskie z zakresu bezpieczeństwa wewnętrznego na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie[20]. 24 sierpnia 2023 poinformowała, że urodziła córkę - Blankę Kowalik[21].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2010 | Mistrzostwa świata juniorów |  Moncton | sztafeta 4 × 400 m | 8. miejsce | 3:42,70[22] |
| 2011 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Tallinn | sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:35,35[23] |
| 2013 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy |  Gateshead | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:31,35 |
| Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Tampere | bieg na 400 m | 4. miejsce | 52,28 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:29,74 | |||
| Mistrzostwa świata |  Moskwa | sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:29,75 | |
| 2014 | Halowe mistrzostwa świata |  Sopot | bieg na 400 m | eliminacje | 53,07 |
| sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 3:29,89 | |||
| IAAF World Relays |  Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:27,37 | |
| Mistrzostwa Europy |  Zurych | bieg na 400 m | 5. miejsce | 51,84[24] | |
| sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:25,73[25] | |||
| 2015 | Halowe mistrzostwa Europy |  Praga | bieg na 400 m | eliminacje | 53,31 |
| sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce | 3:31,90 | |||
| IAAF World Relays | Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:29,30 | |
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Czeboksary | sztafeta 4 × 400 m | 7. miejsce | 3:30,18 | |
| Uniwersjada |  Gwangju | bieg na 400 m |  2. miejsce | 51,93 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:31,98 | |||
| Mistrzostwa świata |  Pekin | bieg na 400 m | eliminacje | 51,74 | |
| sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:32,83 | |||
| 2016 | Halowe mistrzostwa świata |  Portland | bieg na 400 m | półfinał | 52,73 |
| sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:31,15 | |||
| Mistrzostwa Europy |  Amsterdam | bieg na 400 m | 5. miejsce | 51,89 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 3:27,60 | |||
| Igrzyska olimpijskie |  Rio de Janeiro | bieg na 400 m | półfinał | 51,93 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 7. miejsce | 3:27,28 | |||
| 2017 | Halowe mistrzostwa Europy |  Belgrad | bieg na 400 m | 6. miejsce | 54,29 |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:29,94 | |||
| IAAF World Relays | Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:28,28 | |
| Mistrzostwa świata | Londyn | bieg na 400 m | eliminacje | 52,26 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce | 3:25,41 | |||
| Uniwersjada |  Tajpej | bieg na 400 m | 1. miejsce | 51,76 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:26,75 | |||
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:26,09 |
| Mistrzostwa Europy |  Berlin | bieg na 400 m | półfinał | 51,74 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:26,59 | |||
| 2019 | Halowe mistrzostwa Europy | Glasgow | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:28,77 |
| IAAF World Relays |  Jokohama | sztafeta 4 x 400 m | 1. miejsce | 3:27,49 | |
| sztafeta mieszana (4 × 400 m) | 5. miejsce | 3:20,65 (elim.) | |||
| Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Bydgoszcz | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:24,81 | |
| Mistrzostwa świata |  Doha | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:21,89 | |
| sztafeta mieszana (4 × 400 m) | 5. miejsce | 3:12,33 (elim.) | |||
| Światowe wojskowe igrzyska sportowe | Wuhan | bieg na 400 m | 4. miejsce | 52,42 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:27,84 | |||
| 2021 | Halowe mistrzostwa Europy | Toruń | sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 3:29,94 |
| World Athletics Relays | Chorzów | sztafeta 4 x 400 metrów | 2. miejsce | 3:28,81 | |
| Igrzyska olimpijskie | Tokio | sztafeta mieszana 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:09,87 (elim.) | |
| sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:20,53 | |||
| 2022 | Mistrzostwa świata | Eugene | sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:29,34 |
| Mistrzostwa Europy | Monachium | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:21,68 (elim.) |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- Bieg na 400 metrów (stadion) – 51,18 (2018)
- Bieg na 400 metrów (hala) – 52,57 (2018)
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2021)[26][27].
- Medal 100-lecia Odzyskania Niepodległości – 2019[28]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Małgorzata Hołub-Kowalik, bezsprzecznie najlepsza koszalińska sportsmenka została żołnierzem.. ekoszalin.pl, 30 października 2018. [dostęp 2019-03-04].
- ↑ Małgorzata Hołub-Kowalik w nowym zarządzie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki. prk24.pl, 2024-11-30. [dostęp 2024-12-09]. (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka KRS [online], wyszukiwarka-krs.ms.gov.pl [dostęp 2024-09-05].
- ↑ European Athletics Indoor Championships Prague, Czech Republic 2015, 4x400m Relay Women – Final Results. european-athletics.org. [dostęp 2015-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-18)]. (ang.).
- ↑ European Athletics Championships – Amsterdam 2016. 400m Women [online], european-athletics, 8 lipca 2016 [dostęp 2016-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-11].
- ↑ MŚ w Londynie: Polska sztafeta kobiet 4x400 m zdobyła brązowy medal! [online] [dostęp 2017-08-15].
- ↑ 61. HMP: Piotr Lisek skacze w Toruniu 5.83 – Polski Związek Lekkiej Atletyki [online], www.pzla.pl [dostęp 2017-02-25].
- ↑ PKW | Samorząd 2014 [online], samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2016-03-21].
- ↑ Hołub oficjalnie radną [online], ekoszalin.pl [dostęp 2016-03-21].
- ↑ Z boisk do samorządów. Sportowcy startują w wyborach [online], tvn24.pl [dostęp 2024-03-16] (pol.).
- ↑ Hołub-Kowalik Małgorzata Natalia [online], wybory.gov.pl [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Mariusz Parkitny, Znamy wyniki do sejmiku województwa zachodniopomorskiego. Są niespodzianki [online], gs24.pl, 8 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
- ↑ Wybory Samorządowe 2024 [online], samorzad2024.pkw.gov.pl [dostęp 2024-06-08] (pol.).
- ↑ Krzysztof Marczyk: Koszalińska lekkoatletka żołnierzem 36. Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej. gk24.pl, 2018-11-02. [dostęp 2022-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-22)]. (pol.).
- ↑ Plebiscyt Przeglądu Sportowego. polsatsport.pl. (pol.).
- ↑ Kamil Kołsut: Małgorzata Hołub - Kowalik kończy karierę. Tworzyła historię, robiła furorę. sport.rp.pl, 2024-08-24. [dostęp 2024-08-24]. (pol.).
- ↑ Anna Kiełbasińska i Małgorzata Hołub-Kowalik zakończyły kariery. 2024-08-25. [dostęp 2024-08-26]. (pol.).
- ↑ Zjazd Absolwentów na 70-lecie „Bronka” - Święto szkoły, święto miasta - Prestiż - Magazyn Koszaliński [online], prestizkoszalin.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Małgorzata Hołub wyszła za mąż!. gk24.pl, 2017-09-09. [dostęp 2022-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-22)]. (pol.).
- ↑ „Od dzisiaj Pani Magister”. Pochwaliła się całej Polsce. sportowefakty.wp.pl, 2022-06-22. [dostęp 2022-06-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-22)]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Polska lekkoatletka została mamą. Wpis i zdjęcia ze szpitala chwytają za serce. sportowefakty.wp.pl, 2023-08-24. [dostęp 2023-08-24]. (pol.).
- ↑ World Junior Championships 2010. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-09)]. (ang.).
- ↑ European Junior Championships 2011. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ European Athletics Championships – Zurich 2014. european-athletics.org. [dostęp 2016-03-23]. (ang.).
- ↑ European Athletics Championships – Zürich, Switzerland – 12-17 August 2014 – Results – 4x400m Relay Women – Final. european-athletics.org. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-04)]. (ang.).
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023
- ↑ Medaliści Igrzysk Olimpijskich w Tokio odznaczeni przez prezydenta [online], prezydent.pl [dostęp 2021-09-24].
- ↑ Premier Mateusz Morawiecki: Dziękuję, że jesteście promotorami idei służby ojczyźnie. premier.gov.pl, 4 marca 2019. [dostęp 2019-03-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Małgorzata Hołub-Kowalik, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-01-12] (ang.).
- Małgorzata Hołub-Kowalik w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) [dostęp 12 stycznia 2012].
- Profil zawodniczki na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 1 września 2017].
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
|
|
|
|