French
DeutschNatalia Bukowiecka – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Natalia Kaczmarek, Poznań 2021 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 17 stycznia 1998 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Informacje klubowe | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub | KS Podlasie Białystok | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | Marek Rożej | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
   | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Natalia Maria Bukowiecka, z domu Kaczmarek (ur. 17 stycznia 1998 w Drezdenku[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów, multimedalistka olimpijska.
Mistrzyni olimpijska w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów (2021)[2], wicemistrzyni olimpijska w kobiecej sztafecie 4 × 400 metrów (2021) oraz brązowa medalistka olimpijska w biegu na 400 metrów (2024). Rekordzistka Polski na 400 m w hali[3] i na stadionie[4]. Mistrzyni Europy w biegu na 400 metrów z Rzymu (2024)[4].
W 2021 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. Została najlepszym sportowcem Dolnego Śląska w 2021 w plebiscycie Gazety Wrocławskiej[6].
W styczniu 2024 zajęła 4. miejsce w 89. Plebiscycie Przeglądu Sportowego (na Najlepszego Sportowca 2023 roku)[7].
Jest żołnierzem zawodowym Wojska Polskiego[8].
28 września 2024 wyszła za mąż za kulomiota Konrada Bukowieckiego[9].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]| Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Lokata | Wynik |
|---|---|---|---|---|---|
| 2015 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Cali | bieg na 400 m | półfinał | 54,25 |
| sztafeta mieszana[10] | 5. miejsce | 3:24,64 | |||
| 2016 | Mistrzostwa świata juniorów |  Bydgoszcz | bieg na 400 m | półfinał | 54,32 |
| sztafeta 4 × 400 m | 6. miejsce | 3:36,95 | |||
| 2017 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Grosseto | bieg na 400 m | 7. miejsce | 54,27 |
| sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 3:34,48 | |||
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata |  Birmingham | sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:32,07 (elim.) |
| Mistrzostwa Europy |  Berlin | sztafeta 4 × 400 m |  1. miejsce | 3:28,52 (elim.) | |
| 2019 | Młodzieżowe mistrzostwa Europy |  Gävle | bieg na 400 m | 1. miejsce | 52,34 |
| sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:32,56 | |||
| 2021 | Halowe mistrzostwa Europy | Toruń | sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce | 3:29,94 |
| World Athletics Relays | Chorzów | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:28,81 | |
| Igrzyska olimpijskie |  Tokio | bieg na 400 m | półfinał | 50,79 | |
| sztafeta 4 × 400 m |  2. miejsce | 3:20,53 | |||
| sztafeta mieszana[10] |  1. miejsce | 3:09,87 | |||
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata |  Belgrad | bieg na 400 m | półfinał | 51,87 |
| sztafeta 4 × 400 m |  3. miejsce | 3:28,59 | |||
| Mistrzostwa świata |  Eugene | bieg na 400 m | półfinał | 51,34 | |
| sztafeta mieszana[10] | 4. miejsce | 3:12,31 | |||
| Mistrzostwa Europy | Monachium | bieg na 400 m |  2. miejsce | 49,94[11] | |
| sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:21,68 | |||
| 2023 | I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[12] | Chorzów | bieg na 400 m | 2. miejsce[13] | 50,34 |
| sztafeta mieszana[10] | 2. miejsce[14] | 3:12,87 | |||
| Mistrzostwa świata |  Budapeszt | bieg na 400 m | 2. miejsce | 49,57 | |
| sztafeta 4 × 400 m | 6. miejsce | 3:24,93 | |||
| 2024 | World Athletics Relays |  Nassau | sztafeta 4 × 400 m | 2. miejsce | 3:24.71 |
| Mistrzostwa Europy | Rzym | bieg na 400 m | 1. miejsce | 48,98 | |
| Igrzyska olimpijskie |  Paryż | bieg na 400 m |  3. miejsce | 48,98 |
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 400 metrów (hala) – 50,83 (19 lutego 2023, Toruń) rekord Polski[3]
- bieg na 400 metrów (stadion) – 48,90 (20 lipca 2024, Londyn) rekord Polski[4]
- bieg na 200 metrów (stadion) – 22,70 (23 czerwca 2024, Poznań) 3. lokata w polskich tabelach historycznych[15]
- bieg na 300 metrów, w 2024 Potchefstroom, uzyskała czas 35,52 s poprawiając 49 letni nieoficjalny rekord Polski Ireny Szewińskiej wynoszący 35,70 s[16].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2024)[17][18]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2021)[19]
- Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2024)[20]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skarb kibica. Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020. „Przegląd Sportowy”, 2021-07-22. Ringier Axel Springer Polska.
- ↑ Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, 4 × 400m Relay Mixed, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-08-01] (ang.).
- ↑ a b Redakcja Bieganie.pl: Rekord Polski Natalii Kaczmarek w biegu na 400 metrów!. bieganie.pl, 2023-02-15. [dostęp 2023-02-16].
- ↑ a b c Rekord Polski, złota Natalia Kaczmarek! Chapeau bas, nasza mistrzynio. Interia. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023
- ↑ 69. Plebiscyt Gazety Wrocławskiej na sportowca roku i trenera roku na Dolnym Śląsku
- ↑ AWF Wrocław, Natalia Kaczmarek – 4 miejsce w 89 Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszego Sportowca 2023 roku [online], awf.wroc.pl, 7 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
- ↑ Szer. Natalia Kaczmarek ze srebrem, st. szer. Anna Kiełbasińska z brązem na 400 metrów! [online], www.wojsko-polskie.pl, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-13].
- ↑ Oficjalnie! Ślub Kaczmarek i Bukowieckiego, mistrzyni zmienia nazwisko
- ↑ a b c d Sztafeta mieszana 4 × 400 m.
- ↑ Wspaniały bieg Polek. Dwa medale mistrzostw Europy na 400 m [online], TVN24.pl, 17 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
- ↑ Kosmiczny bieg Natalii Kaczmarek. Najszybsza od 37 lat!. sport.pl, 2024-06-23. [dostęp 2024-06-23].
- ↑ Natalia Kaczmarek pobiła nieoficjalny rekord Polski w biegu na 300 m [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2024-07-25] (pol.).
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 940 – pkt 1.
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023 – pkt 21.
- ↑ Święto wojska w Warszawie. Szef MON odznaczył olimpijczyków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2024-08-20] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil zawodniczki na stronie european-athletics.org [dostęp 23 czerwca 2024] (ang.)
- Natalia Bukowiecka w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.)
- Natalia Bukowiecka w bazie World Athletics (ang.).
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
|
|
|