Natalia Bukowiecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Natalia Bukowiecka
Ilustracja
Natalia Kaczmarek, Poznań 2021
Imię i nazwisko przy narodzeniu

Natalia Maria Kaczmarek

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1998
Drezdenko

Informacje klubowe
Klub

KS Podlasie Białystok

Trener

Marek Rożej

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta mieszana 4 × 400 m)
srebro Tokio 2020 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brąz Paryż 2024 lekkoatletyka
(bieg na 400 m)
Mistrzostwa świata
srebro Budapeszt 2023 bieg na 400 m
Mistrzostwa Europy
złoto Berlin 2018 sztafeta 4 × 400 m (elim.)
złoto Rzym 2024 bieg na 400 m
srebro Monachium 2022 bieg na 400 m
srebro Monachium 2022 sztafeta 4 x 400 m
Halowe mistrzostwa świata
srebro Birmingham 2018 sztafeta 4 × 400 m (elim.)
brąz Belgrad 2022 sztafeta 4 × 400 m
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Toruń 2021 sztafeta 4 × 400 m
Igrzyska europejskie
srebro Kraków 2023 bieg na 400 m
srebro Kraków 2023 sztafeta mieszana 4 × 400 m
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
złoto Gävle 2019 bieg na 400 m
złoto Gävle 2019 sztafeta 4 × 400 m
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
Multimedia w Wikimedia Commons

Natalia Maria Bukowiecka z domu Kaczmarek (ur. 17 stycznia 1998 w Drezdenku[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów, multimedalistka olimpijska. Żołnierz zawodowy Wojska Polskiego[2].

Mistrzyni olimpijska w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów (2021)[3], wicemistrzyni olimpijska w kobiecej sztafecie 4 × 400 metrów (2021) oraz brązowa medalistka olimpijska w biegu na 400 metrów (2024). Rekordzistka Polski na 400 m w hali[4] i na stadionie[5]. Mistrzyni Europy w biegu na 400 metrów z Rzymu (2024)[5].

W 2021 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Została najlepszym sportowcem Dolnego Śląska w 2021 roku w plebiscycie Gazety Wrocławskiej[7]. Zajęła czwarte miejsce w 89. Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku w 2023[8] i drugie miejsce w 90. edycji plebiscytu w 2024

28 września 2024 wyszła za mąż za kulomiota Konrada Bukowieckiego[9].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2015 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Kolumbia Cali bieg na 400 m półfinał 54,25
sztafeta mieszana[a] 5. miejsce 3:24,64
2016 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz bieg na 400 m półfinał 54,32
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:36,95
2017 Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto bieg na 400 m 7. miejsce 54,27
sztafeta 4 × 400 m 4. miejsce 3:34,48
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:32,07 (elim.)
Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin sztafeta 4 × 400 m 1. miejsce 3:28,52 (elim.)
2019 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Szwecja Gävle bieg na 400 m złoto 1. miejsce 52,34
sztafeta 4 × 400 m złoto 1. miejsce 3:32,56
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń sztafeta 4 × 400 m brąz 3. miejsce 3:29,94
World Athletics Relays Polska Chorzów sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:28,81
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio bieg na 400 m półfinał 50,79
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:20,53
sztafeta mieszana[a] złoto 1. miejsce 3:09,87
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad bieg na 400 m półfinał 51,87
sztafeta 4 × 400 m 3. miejsce 3:28,59
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene bieg na 400 m półfinał 51,34
sztafeta mieszana[a] 4. miejsce 3:12,31
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium bieg na 400 m srebro 2. miejsce 49,94[10]
sztafeta 4 × 400 m srebro 2. miejsce 3:21,68
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[11] Polska Chorzów bieg na 400 m 2. miejsce[12] 50,34
sztafeta mieszana[a] 2. miejsce[13] 3:12,87
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt bieg na 400 m srebro 2. miejsce 49,57
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:24,93
2024 World Athletics Relays Bahamy Nassau sztafeta 4 × 400 m 2. miejsce 3:24,71
sztafeta mieszana[a] eliminacje 3:13,53
Mistrzostwa Europy Włochy Rzym bieg na 400 m złoto 1. miejsce 48,98
sztafeta 4 × 400 m 6. miejsce 3:23,91
Igrzyska olimpijskie Francja Paryż bieg na 400 m brąz 3. miejsce 48,98

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e Sztafeta mieszana 4 × 400 m.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Skarb kibica. Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020. „Przegląd Sportowy”, 2021-07-22. Ringier Axel Springer Polska. 
  2. ↑ Szer. Natalia Kaczmarek ze srebrem, st. szer. Anna Kiełbasińska z brązem na 400 metrów! [online], www.wojsko-polskie.pl, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-13].
  3. ↑ Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, 4 × 400m Relay Mixed, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-08-01] (ang.).
  4. ↑ a b Redakcja Bieganie.pl: Rekord Polski Natalii Kaczmarek w biegu na 400 metrów!. bieganie.pl, 2023-02-15. [dostęp 2023-02-16].
  5. ↑ a b c Rekord Polski, złota Natalia Kaczmarek! Chapeau bas, nasza mistrzynio. Interia. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  6. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023.
  7. ↑ 69. Plebiscyt Gazety Wrocławskiej na sportowca roku i trenera roku na Dolnym Śląsku.
  8. ↑ AWF Wrocław, Natalia Kaczmarek – 4 miejsce w 89 Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszego Sportowca 2023 roku [online], awf.wroc.pl, 7 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  9. ↑ Oficjalnie! Ślub Kaczmarek i Bukowieckiego, mistrzyni zmienia nazwisko.
  10. ↑ Wspaniały bieg Polek. Dwa medale mistrzostw Europy na 400 m [online], TVN24.pl, 17 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
  11. ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  12. ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
  13. ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
  14. ↑ Kosmiczny bieg Natalii Kaczmarek. Najszybsza od 37 lat!. sport.pl, 2024-06-23. [dostęp 2024-06-23].
  15. ↑ Natalia Kaczmarek pobiła nieoficjalny rekord Polski w biegu na 300 m [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2024-07-25] (pol.).
  16. ↑ M.P. z 2024 r. poz. 940 – pkt 1.
  17. ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
  18. ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023 – pkt 21.
  19. ↑ Święto wojska w Warszawie. Szef MON odznaczył olimpijczyków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2024-08-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Tokio 2020
Złoto
Indywidualnie
Drużynowo
Srebro
Indywidualnie
Drużynowo
Brąz
Indywidualnie
Drużynowo

Flaga olimpijska

Polscy medaliści na Letnich Igrzyskach Olimpijskich Paryż 2024
Złoto
Indywidualnie
Srebro
Indywidualnie
Drużynowo
Brąz
Indywidualnie
Drużynowo

Flaga olimpijska

Mistrzowie olimpijscy w lekkoatletyce (sztafeta mieszana 4 × 400 metrów)

Mistrzynie Europy w biegu na 400 metrów
Mistrzynie Polski w biegu na 200 metrów

Portal:Lekkoatletyka

nr – nie rozegrano

Mistrzynie Polski w biegu na 400 metrów

Portal:Lekkoatletyka

nr – nie rozegrano

Mistrzynie Polski w sztafecie 4 × 400 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Halowe mistrzynie Polski w biegu na 400 metrów

Portal:Lekkoatletyka

  1. ↑ nie rozegrano
Młodzieżowe mistrzynie Europy w biegu na 400 metrów
Młodzieżowe mistrzynie Europy w sztafecie 4 × 400 metrów
Młodzieżowe mistrzynie Polski w biegu na 200 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Młodzieżowe mistrzynie Polski w biegu na 400 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Zwycięzcy plebiscytu „Gazety Wrocławskiej” na sportowca roku
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Natalia_Bukowiecka&oldid=75802845”