Dr.Web – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dr.Web
logo
Autor Doctor Web
Pierwsze wydanie 1992
Platforma sprzętowa PC, palmtop, smartfon
System operacyjny Microsoft Windows 95 lub nowszy, Linux, Mac OS X, Palm OS, Windows Server, Android
Rodzaj program antywirusowy
Licencja shareware
Strona internetowa

Dr.Web – rosyjskie oprogramowanie zabezpieczające[1].

Programy tej rodziny zapewniają ochronę przed robakami, rootkitami, wirusami, trojanami, oprogramowaniem szpiegującym, rejestratorami klawiszy, dialerami, aplikacjami reklamowymi i innymi szkodliwymi obiektami, w tym przed oszustwami, pharmingiem, phishingiem i spamem technicznym.

Charakterystyczne cechy

[edytuj | edytuj kod]
  • Ważną cechą antywirusa Dr. Web jest możliwość zainstalowania na zainfekowanym komputerze. Podczas instalacji odbywa się skanowanie pamięci i plików startowych, przed skanowaniem odbywa się aktualizacja bazy wirusów. Przy tym wersje aktualizacje baz wirusów pojawiają się co kilka godzin lub częściej.
  • Origins Tracing – algorytm bezsygnaturowego wykrywania szkodliwych obiektów, który uzupełnia tradycyjne wyszukiwanie sygnatur i analizator heurystyczny, umożliwia znacznie zwiększyć poziom wykrywania nieznanego wcześniej złośliwego oprogramowania.
  • Dr. Web Shield – mechanizm zwalczania rootkitów, realizowany jako sterownik komponentu składnika skanera antywirusowego, dostarcza dostęp do obiektów wirusowych, które ukrywają się w głębi systemu operacyjnego.
  • obsługa większości istniejących formatów spakowanych plików i archiwów, w tym, wielotomowych samorozpakowujących się archiwów. W tym czasie są wsparcie dla około 4000 różnych typów archiwów i pakerów.
  • aktualizacje baz danych są publikowane natychmiast po wykryciu nowych wirusów, do kilku razy na godzinę. Twórcy programu antywirusowego zrezygnowali z aktualizacji baz wirusów zgodnie z harmonogramem, ponieważ wirusowe epidemii mu nie podlegają.
  • kompaktowa baza wirusów i mały rozmiar aktualizacji. Jeden wpis w bazie wirusów pozwala określić dziesiątki, a czasem i tysiące podobnych wirusów.
  • mały rozmiar dystrybucji.
  • crosplatformowa – używany jest jedyna baza wirusów i jedyne jądro skanera antywirusowego.
  • możliwość pełnej pracy skanera bez instalacji, co pozwala korzystanie z oprogramowania antywirusowego do leczenia zainfekowanych systemów przy użyciu mediów w trybie tylko do odczytu.
  • wykrywanie i eliminowanie trudnych polimorficznych, zaszyfrowanych wirusów i rootkitów

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]