Droga (serial telewizyjny) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Kraj produkcji | |
Oryginalny język | |
Główne role | |
Liczba odcinków | 6 |
Produkcja | |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Czas trwania odcinka | 55 min |
Pierwsza emisja | |
Data premiery | |
Stacja telewizyjna | |
Strona internetowa |
Droga – polski czarno-biały serial telewizyjny z 1973 roku w reżyserii Sylwestra Chęcińskiego, z Wiesławem Gołasem w głównej roli kierowcy warszawskiego PKS-u.
Serial miał premierę w styczniu 1975 w programie pierwszym TVP, a większość odcinków była pokazywana w niedziele, po Bajce dla dorosłych. Został wydany na DVD w 2007 roku przez TVP.
Opis fabuły
[edytuj | edytuj kod]Serial opowiada perypetie i przygody warszawskiego kierowcy bazy transportowej PKS, odbywającego kursy samochodem ciężarowym marki Jelcz bądź autobusem Autosan. Każdy jego wyjazd w teren to pretekst do pokazania innych ludzi i nowych spraw ówczesnej rzeczywistości Polski. Cechą charakterystyczną każdej z nowel serii jest zaprezentowanie różnych gatunków filmowych – ukazane są wątki melodramatyczne, komediowe, serial nosi też znamiona dramatu obyczajowego i kryminału[1].
Główny bohater Marianek to w swoich sprawach życiowy pechowiec i nieudacznik. Jednocześnie jest człowiekiem o gołębim sercu, wrażliwym na cudze nieszczęścia i krzywdę, chętnym do niesienia pomocy, nawet własnym kosztem. Zawsze jest gotów pomóc innym i rozwiązać ich problemy, choć zazwyczaj sam nie wychodzi na tym najlepiej. Jego ulubionym powiedzeniem jest „absolutnie”.
Lista odcinków
[edytuj | edytuj kod]- „Musisz to wypić do dna” (premiera piątek 3 stycznia 1975 o 9:15)
- „Numer próbny” (premiera niedziela 5 stycznia 1975 o 20:25)
- „Ostatnich gryzą psy” (premiera niedziela 12 stycznia 1975 o 20:25)
- „Pasażer z nożem w kieszeni” (premiera niedziela 19 stycznia 1975 o 20.25)
- „Rysopis uwodziciela” (premiera niedziela 26 stycznia 1975 o 20.25)
- „Stan wyjątkowy” (premiera niedziela 2 lutego 1975 o 20.25)
Obsada
[edytuj | edytuj kod] Role główne[edytuj | edytuj kod]
Postacie epizodyczne[edytuj | edytuj kod]
|
|
Ścieżka dźwiękowa
[edytuj | edytuj kod]- Autorem słów i wykonawcą piosenki z czołówki pt. „Absolutnie” jest Wojciech Młynarski. Muzykę skomponował Jerzy Derfel. Tytuł utworu odnosi się do słowa nadużywanego przez głównego bohatera serialu.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1974 – Sylwester Chęciński Gdynia (do 1986 Gdańsk) (FPFF) – nagroda Publiczności w kategorii filmu telewizyjnego
- 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Wiesław Gołas Nagroda „Medal Komisji Edukacji Narodowej” – nagroda za walory wychowawcze filmu
- 1975 – Andrzej Mularczyk Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie
- 1975 – Sylwester Chęciński Nagroda Ministra Obrony Narodowej wyróżnienie
Odniesienia
[edytuj | edytuj kod]Akcja odcinka „Rysopis uwodziciela” zawiera pewne elementy późniejszej fabuły filmu stworzonego przez reżysera i scenarzystów Nie ma mocnych, czyli drugiej części trylogii o zwaśnionych rodzinach Karguli i Pawlaków. Oszust matrymonialny posługuje się zgubionym dowodem tożsamości Mariana Szyguły i wyłudza pieniądze od uwiedzionych kobiet. Bohater serialu postanawia pomóc dwóm oszukanym kobietom i wspólnie poszukują złoczyńcy. Różne okoliczności sugerują, że może nim być narzeczony Ani, wnuczki Kargula i Pawlaka, choć nie posługuje się on personaliami Szyguły. Wszyscy spotykają się wreszcie we wsi, w której właśnie odbył się ślub. W poszukiwaniu nowej ofiary trafia tam także sam oszust.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Fragment opisu serialu na stronie Telewizji Polskiej.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia z filmu Droga w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”