Dulo – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dulo – protobułgarski ród arystokratyczny i dynastia władająca Wielką Bułgarią oraz Bułgarią naddunajską w pierwszym okresie jej istnienia, jako niezależnego państwa (VII w.-VIII w.).
Według średniowiecznych dokumentów ród Dulo wywodził się od wodza Hunów Attyli. Pierwszym częściej pojawiającym się w źródłach pewnym przedstawicielem rodu był Kubrat, władca Wielkiej Bułgarii, który toczył zwycięskie boje przeciwko Awarom oraz nawiązał bliskie kontakty z Bizancjum. Po jego śmierci Bułgarzy ulegli jednak Chazarom co zaowocowało ich migracją: jeden z synów Kubrata Kotrag poprowadził część Bułgarów na północ i utworzył tzw. Bułgarię wołżańsko-kamską, a inny syn Kubrata, Asparuch ruszył na południowy wschód i przekroczył Dunaj tworząc państwo na terenie dzisiejszej Bułgarii. Asparuch i jego następca Terweł prowadzili aktywną politykę wobec Bizancjum, tocząc z nim zwycięskie wojny, a nawet mając swój udział w obsadzaniu tronu cesarskiego. Ród Dulo wygasł wraz ze śmiercią Sewara w 753 r.
Do rodu Dulo należeli następujący władcy:
- Chanowie Wielkiej Bułgarii
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- I. Czamańska, Dulo [w:] Słownik dynastii Europy, red. J. Dobosz, M. Seweryński, Poznań 1999, ss. 109-111.
- D. Lang, Bułgarzy, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1983, ss. 34, 38 - 40 i 44 - 50. ISBN 83-06-00831-6
- T. Wasilewski, Dzieje Bułgarii, Ossolineum, Wrocław 1970, ss. 35 - 37 i 42 - 44.