Dywizja Polowa Luftwaffe Meindl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dywizja Polowa Luftwaffe Meindl (niem. Luftwaffen-Division Meindl) – utworzona została na tyłach Grupy Armii Północ na początku 1942 r.

Walczyła z powodzeniem w ramach 18 i 16 Armii pod Leningradem. Był to wyjątkowo duży związek taktyczny piechoty składający się z pięciu pułków, które pomimo wspólnego dowództwa działały jako samodzielne jednostki. Dywizję rozwiązano w grudniu 1942 r. w celu utworzenia 21 i 22 Dywizji Polowej Luftwaffe^[1].

• 1 pułk polowy Luftwaffe
• 2 pułk polowy Luftwaffe
• 3 pułk polowy Luftwaffe
• 4 pułk polowy Luftwaffe
• 14 pułk polowy Luftwaffe
• batalion łączności
• batalion narciarzy

• Generalleutnant Luftwaffe Eugen Meindl (od 22 lutego 1942 do rozwiązania)

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010, s. 16, 18. ISBN 978-83-11-11655-9.

• Leksykon Wehrmachtu