Dziennik Bałtycki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dziennik Bałtycki

b. siedziba przy Targu Drzewnym 9-11
Częstotliwość	dziennik
Państwo	Polska
Adres	ul. Połęże 3, Gdańsk
Wydawca	Polska Press Oddział w Gdańsku
Tematyka	informacyjna
Pierwszy numer	19 maja 1945
Redaktor naczelny	Maciej Sandecki
Średnia sprzedaż	(III kw. 2022) 5 991[1]
Format	350 x 289
Liczba stron	od 24 do 48
ISSN	1898-3103
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dziennik Bałtycki – dziennik informacyjno-publicystyczny ukazujący się na Pomorzu Gdańskim od 19 maja 1945^[2][3].

W 1990 po likwidacji RSW Prasa-Książka-Ruch „Dziennik Bałtycki” przejęty został przez należące do francuskiego potentata prasowego Roberta Hersanta wydawnictwo Socpresse^[2]. 15 października 2007 Dziennik Bałtycki, wraz z częścią innych regionalnych dzienników należących do spółki Polska Press, został wcielony do nowej gazety ogólnopolskiej „Polska”, przygotowywanej we współpracy z angielskim dziennikiem „The Times”. Zmienił wtedy nazwę na Polska Dziennik Bałtycki. Mimo iż szata graficzna dziennika oraz część dodatków do niego uległy zmianie, Polska Dziennik Bałtycki nawiązywał do tytułu, który ukazywał się od 1945 roku. W 2015, po rezygnacji Polska Press z wydawania gazety ogólnopolskiej, wrócił do dawnego tytułu Dziennik Bałtycki.

Gazeta ukazuje się przez 6 dni w tygodniu, od poniedziałku do soboty. Co piątek dołączanych jest 16 tygodników lokalnych i dodatek z programem telewizyjnym^[4].

W grudniu 2020 Polski Koncern Naftowy Orlen rozpoczął przejmowanie całości udziałów w Grupie Polska Press, będącej właścicielem Dziennika Bałtyckiego^[5][6][7][8].

Od 2001 redakcja dziennika przyznaje tytuł Człowiek Roku „Dziennika Bałtyckiego”^[9]. Znaczna część numerów archiwalnych została poddana digitalizacji. Gazety dostępne są w Bałtyckiej Bibliotece Cyfrowej w formatach graficznych PDF i DjVU^[10].

Dziennik utrzymuje szereg lokalnych redakcji w miastach Pomorza Gdańskiego, np. w Gdyni, Bytowie, Człuchowie, Elblągu, Kartuzach, Kościerzynie, Pruszczu Gdańskim, Kwidzynie, Lęborku, Malborku, Nowym Dworze Gdańskim, Pucku, Starogardzie Gdańskim, Sztumie, Tczewie i Wejherowie.

Główny grzbiet gazety liczy codziennie od 40 do 56 stron. Aktualny układ gazety jest następujący:

• Fakty 24 – przegląd najnowszych wydarzeń lokalnych i na świecie.
• Strony miejskie i regionalne – dział poświęcony życiu w miastach i regionie na Pomorzu.
• Opinie – dział zajmujący się głównie polityką, ale i problemami społecznymi.
• Pieniądze – dział o finansach i gospodarce.
• Kultura – w dziale tym przedstawiane są ważniejsze wydarzenia kulturalne oraz publikowane są recenzje i eseje.
• Zbliżenia – materiały w tym dziale dotyczą analizy interesujących zjawisk w Polsce i za granicą.
• Poradnik – codzienne porady reporterów dziennika dotyczące różnych dziedzin życia.
• Sport – sportowe relacje z boisk i stadionów.
• Relaks – mapy pogody, ciekawostki, krzyżówki, kakuro, sudoku, horoskopy, rozmaitości.

Do głównego grzbietu każdego dnia dołączane są różne dodatki.

W Dzienniku Bałtyckim publikują lub publikowali:

Ponadto z Dziennikiem Bałtyckim współpracują/współpracowali:

Początkowo mieściła się w Gdyni przy ul. 10 Lutego 27 (1945–1951), następnie w Gdańsku w Domu Prasy przy Targu Drzewnym 3-7 (1951–1998) i obok w budynku byłej drukarni przy Targu Drzewnym 9-11 (1998–2021)^[12][17], zaś obecnie przy ul. Połęże 3 (od 2021)^[18].

• Głos Wybrzeża
• Wieczór Wybrzeża
• Yann Gontard

• Oficjalna strona dziennika
• Elektroniczna wersja gazety
• Wydania „Dziennika Bałtyckiego” z lat 1946-2004 i 2009 zdigitalizowane i opublikowane przez Bałtycką Bibliotekę Cyfrową