Edward Cichocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Cichocki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 października 1833
Warszawa

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 1899
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

architekt

1895. Szkic Edwarda Cichockiego do projektu budowy domu przytułku dla Starców obojej płci w Warszawie przy ulicy Solec 36a. Parter.
Resursa Obywatelska w Warszawie
Pijalnia Wód Mineralnych w Parku Zdrojowym w Ciechocinku
Kościół św. Wincentego à Paulo na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie. Do jego budowy wykorzystane zostało drewno sosnowe, służące uprzednio za rusztowania przy remoncie kolumny Zygmunta III Wazy
Grób Edwarda Cichockiego na cmentarzu Powązkowskim

Edward Cichocki (ur. 8 października 1833 w Warszawie, zm. 21 stycznia 1899 tamże) – warszawski architekt.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Adama i Małgorzaty z Raciborskich. Ukończył warszawską Szkołę Sztuk Pięknych. Po studiach, w 1853 rozpoczął pracę w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Duchownych. Egzamin na budowniczego I stopnia złożył w 1854, a patent wolno praktykującego budowniczego II klasy otrzymał w 1860. W latach 60. podróżował po Niemczech, Włoszech, Francji i Austrii w celu pogłębienia wiedzy. Po powrocie, w 1866 roku zdał z wyróżnieniem egzamin na architekta III stopnia. W 1876 rozpoczął pracę w magistracie Warszawy jako pomocnik inżyniera magistratu, a w 1882 został tamże starszym architektem.

Praktykował pod kierunkiem prof. Henryka Marconiego przy projekcie gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie (za co – wspólnie z Edwardem Lilpopem – otrzymał II nagrodę, projekt nie został zrealizowany). Wraz z Adolfem Schimmelpfennigiem, Janem Heurichem i Zygmuntem Kiślańskim – wygrał w 1864 konkurs na projekt odbudowy spalonego w powstaniu styczniowym warszawskiego ratusza (Pałac Jabłonowskich) na Placu Teatralnym. Miał to być wielki, neogotycki kompleks, zajmujący prawie całą północną pierzeję placu. Ingerencje wojskowych władz rosyjskich uniemożliwiły realizację tego projektu. W 1869 wykonał projekt teatru ludowego w konkursie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych oraz projekt gmachu tego towarzystwa.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, kwatera 24-2-29/30[1][2].

Zrealizowane prace

[edytuj | edytuj kod]

Ponadto:

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • O budowaniu z cegieł wapienno-piaskowych, „Gazeta Rolnicza”, 1861
  • Dachy darniowe, „Rocznik Gospodarstwa Krajowego”, 1862
  • Wynagrodzenie budowniczych, „Przegląd Techniczny”, 1882
  • Przebudowa pomnika króla Zygmunta III w Warszawie, „Przegląd Techniczny”, 1889
  • Kąpiele ludowe natryskowe, „Przegląd Techniczny”, 1889
  • Rozporządzenie policyjno-budowlane, tyczące się budowy i urządzania teatrów, cyrków, i lokali na zebrania publiczne w Państwie Pruskim, Przegląd Techniczny, 1890.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: CICHOCCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].
  2. Pochowani na Cmentarzu Powązkowskim – Edward Chichocki. [dostęp 2012-01-22].
  3. Galeria Spacerowa. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-08)].
  4. Warszawa – Kolumna Zygmunta III Wazy. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  5. Andrzej Grzegorczyk: Kaplica Karola Scheiblera w Łodzi. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
  6. Parafia Katedralna św. Michała Archanioła i św. Floriana w Warszawie. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-14)].
  7. Plac Trzech Krzyży. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]