Edward Kaźmierczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Edward Kaźmierczak

Data i miejsce urodzenia	6 października 1908 Łódź
Data i miejsce śmierci	6 marca 2002 Łódź
Przewodniczący Rady Narodowej miasta Łodzi
Okres	od 25 maja 1956 do 29 kwietnia 1971
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Bolesław Geraga
Następca	Jerzy Lorens
Odznaczenia

Edward Kaźmierczak (ur. 6 października 1908 w Łodzi, zm. 6 marca 2002 w Łodzi) – przewodniczący Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi od 24 maja 1956 do 29 kwietnia 1971.

Pochodził ze stosunkowo dobrze sytuowanej rodziny robotniczej o lewicowych tradycjach politycznych. W 1926 ukończył Państwową Szkołę Handlową. Pracował w oddziale łódzkim Banku Związków Spółek Zarobkowych. Następnie po odbyciu jednorocznej ochotniczej służby wojskowej podjął pracę w Izbie Skarbowej w Łodzi. W 1937 wrócił do Banku Związków Spółek Zarobkowych. Wiosną 1939 został zmobilizowany i wcielony do 37 Pułku Piechoty w Kutnie]. W czasie II wojny światowej brał udział w bitwie nad Bzurą. Do Łodzi na stałe powrócił jesienią 1940 i do końca wojny pracował w firmie transportowej. W okresie Drugiej Rzeczypospolitej i wojny pomimo swych lewicowych i socjalistycznych sympatii nie był czynny politycznie.

W lutym 1945 zatrudnił się na krótko w oddziale łódzkim NBP, w marcu pracował w Centrali Zjednoczenia Przemysłu Pończoszniczego w Łodzi, a od sierpnia 1945 do połowy 1946 w Jeleniej Górze jako dyrektor w Fabryce Wyrobów Dzianych. Po powrocie do Łodzi pracował w kilku fabrykach włókienniczych. W 1948 r. podjął studia na Wydziale Prawa UŁ, które ukończył w 1960. W latach 1950–1951 był zatrudniony w Warszawie w Departamencie Zatrudnienia i Płac Ministerstwa Przemysłu Lekkiego, a w latach 1951–1956 był dyrektorem generalnym w Centralnym Zarządzie Przemysłu Dziewiarskiego.

24 maja 1956 objął funkcję przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi. Na tym stanowisku pozostał do 29 kwietnia 1971. Równocześnie został członkiem Egzekutywy Komitetu Łódzkiego PZPR, a na IV Zjeździe PZPR został wybrany na zastępcę członka Komitetu Centralnego PZPR. Należał m.in. do ścisłego grona inicjatorów założenia, a później najbardziej czynnych działaczy Towarzystwa Przyjaciół Łodzi.

W początku lat siedemdziesiątych zrezygnował z udziału w życiu politycznym i przeszedł na emeryturę. Pochowany został na cmentarzu rzymskokatolickim św. Anny na Zarzewie.

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1964)^[1]

• JoannaJ. Podolska JoannaJ., PrzemysławP. Waingertner PrzemysławP., Prezydenci miasta Łodzi, „Łódzkie Towarzystwo Naukowe”, 2008 . Brak numerów stron w czasopiśmie
• MonikaM. Pawlak MonikaM., Edward Kaźmierczak prawnik, „Polska The Times Dziennik Łódzki – Kocham Łódź”, Łódź, 20 maja 2011, s. 7, ISBN 83-908528-2-9 .???