Edwin Bendyk – Wikipedia, wolna encyklopedia
Edwin Bendyk (2022) | |
Data urodzenia | 1965 |
---|---|
Zawód, zajęcie | dziennikarz, publicysta |
Alma Mater |
Edwin Władysław Bendyk (ur. 1965[1]) – polski dziennikarz i publicysta, zajmujący się problematyką cywilizacyjną i wpływem techniki na życie społeczne.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent XL Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Warszawie oraz Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1989[2]. Podczas studiów działał w niezależnych ruchach studenckich, był redaktorem studenckich pism drugiego obiegu, w tym związanych z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów „Miś” i „Grizzly”[3]. Pracował jako dziennikarz m.in. tygodnika „Nowoczesność”, Polskiej Agencji Informacyjnej, „Życia Warszawy”, „Wiedzy i Życia”[2].
Obecnie związany z tygodnikiem „Polityka”, gdzie jest publicystą działu naukowego. Zajmuje się problematyką cywilizacyjną, kwestiami modernizacji, ekologii i rewolucji cyfrowej[4]. Publikuje także w tygodniku „Computerworld”, „Res Publice Nowej”, „Przeglądzie Politycznym”, magazynie „Mobile Internet”[5], „Krytyce Politycznej” i „Dzienniku Opinii”[6].
Został także nauczycielem akademickim, w tym wykładowcą w Collegium Civitas (gdzie został kierownikiem Ośrodka Badań nad Przyszłością), a także wykładowcą w Centrum Nauk Społecznych PAN. Został też członkiem rady Fundacji Nowoczesna Polska[5] oraz rady programowej Zielonego Instytutu[7]. Wchodził w skład komisji rewizyjnej Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci[8]. W czerwcu 2020 został wybrany na prezesa zarządu Fundacji im. Stefana Batorego[9][10].
Deklaruje się jako ateista[11].
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- 2003 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike za książkę Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności[12][13]
- 2004 – nominacja do nagrody im. Profesora Hugona Steinhausa za książkę Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności[13]
- 2004 – nagroda Info Star w kategorii „propagowanie informatyki”[13]
- 2006 – Nagroda im. Marka Cara („za wielowątkowe analizy oraz popularyzację różnorodnych aspektów oddziaływania technologii informacyjnych na społeczeństwo”)
- 2009 – nominacja do studenckiej nagrody dziennikarskiej MediaTory w kategorii „promotor” („za medialne lekcje z zakresu rozwoju cywilizacji, techniki i Internetu, za głębokie spojrzenie na świat, przekazywane za pomocą sieci”)
- 2010 – nagroda Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji[14]
- 2021 – Nagroda Planety Lema w dziedzinie kultury[15]
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, W.A.B., Warszawa 2002
- Antymatrix – człowiek w labiryncie sieci, W.A.B., Warszawa 2004
- Miłość, wojna, rewolucja. Szkice na czas kryzysu, W.A.B., Warszawa 2009
- Bunt sieci, Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2012
- W Polsce, czyli wszędzie. Rzecz o upadku i przyszłości świata, Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2020
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ O autorze: Edwin Bendyk. wiez.pl. [dostęp 2024-08-30].
- ↑ a b O mnie. bendyk.eu. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ Edwin Bendyk w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ Edwin Bednyk. polityka.pl. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ a b Rada Fundacji Nowoczesna Polska. nowoczesnapolska.org.pl. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ Edwin Bendyk: Karol Marks, paradoksy pośmiertnej dialektyki. krytykapolityczna.pl, 18 marca 2013. [dostęp 2013-04-22].
- ↑ Rada Programowa. zielonyinstytut.pl. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ Michał Szpiler: Kompetencje w kulturze. Warszawa: Narodowe Centrum Kultury, 2011, s. 234. ISBN 978-83-61587-68-2.
- ↑ Rada i Zarząd. Fundacja im. Stefana Batorego. [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Edwin Bendyk za Aleksandra Smolara prezesem Fundacji Batorego, w zarządzie Szymon Gutkowski. wirtualnemedia.pl, 1 lipca 2020. [dostęp 2020-07-02].
- ↑ Piotr Szumlewicz: Niezbędnik ateisty. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2010, s. 283–298.
- ↑ Nagroda Literacka Nike 2003. culture.pl, 5 października 2003. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ a b c Wiesław Władyka: Polityka i jej ludzie. Warszawa: Polityka Spółdzielnia Pracy, 2007, s. 182.
- ↑ XIX Zwyczajne Zgromadzenie PIIT. piit.org.pl, 19 marca 2010. [dostęp 2012-04-14].
- ↑ Edwin Bendyk, prof. Artur Ekert i Olga Malinkiewicz – zdobywcami Nagród Planety Lema. dzieje.pl, 14 września 2021. [dostęp 2021-09-14].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Antymatrix. Blog Edwina Bendyka. [dostęp 2024-07-06].