Krzysztof Diks – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Diks
Ilustracja
Data urodzenia

15 sierpnia 1956

profesor nauk matematycznych
Specjalność: algorytmiczna teoria grafów, algorytmika, obliczenia równoległe i rozproszone
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1998 – informatyka
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2007

profesor zwyczajny
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Krzysztof Marian Diks (ur. 15 sierpnia 1956[1]) – polski matematyk i informatyk, profesor nauk matematycznych. Specjalizuje się w algorytmach i strukturach danych, obliczeniach równoległych i rozproszonych oraz w teorii grafów. Profesor zwyczajny i były dyrektor Instytutu Informatyki Wydziału Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego[2][3][4]. W latach 2016−2021 przewodniczący Polskiej Komisji Akredytacyjnej[5]. Popularyzator informatyki i wychowawca medalistów międzynarodowych olimpiad informatycznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studia informatyczne ukończył na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie następnie został zatrudniony i zdobywał kolejne awanse akademickie. Habilitował się w 1998 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Algorytmy komunikacji w sieciach z usterkami. Tytuł naukowy profesora nauk matematycznych otrzymał w 2007[2]. Członek Komitetu Informatyki PAN oraz Rady do spraw Informatyzacji Edukacji. Od stycznia 2016 pełni funkcję przewodniczącego Polskiej Komisji Akredytacyjnej V kadencji (2016–2019)[5][6]. W IV kadencji PKA 2012–2015 był przewodniczącym Zespołu Nauk Ścisłych[5]. Jest członkiem rady Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji UW. Współautor wytycznych kształcenia informatycznego z roku 2007. Był inicjatorem pierwszego internetowego konkursu programistycznego „Pogromcy Algorytmów”, którego kontynuacją jest konkurs Potyczki Algorytmiczne[7].

Krzysztof Diks jest wychowawcą kilkudziesięciu medalistów międzynarodowych olimpiad informatycznych[5][7]. Opiekun i nauczyciel mistrzów świata w programowaniu zespołowym w latach 2003 i 2007[7]. Współorganizator Akademickich Mistrzostw Świata w Programowaniu Zespołowym w Warszawie (2012)[8][7]. Od 1993 członek, a od 1999 przewodniczący Komitetu Głównego Olimpiady Informatycznej[7].

Wraz z Lechem Banachowskim i Wojciechem Rytterem napisał wielokrotnie wznawiany podręcznik Algorytmy i struktury danych (Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006, ISBN 83-204-3224-3). Ponadto jest współautorem tłumaczeń na język polski klasyki literatury algorytmicznej, m.in. Wprowadzenia do algorytmów Thomasa H. Cormena oraz Sztuki programowania Donalda Knutha.

Swoje prace publikował w takich czasopismach jak m.in. „Journal of Algorithms”, „SIAM Journal on Computing” „Parallel Processing Letters”, „SIAM Journal on Discrete Mathematics” oraz „IEEE Transactions on Computers”[9][10][11][12][13][14][15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Marian Diks. monitorfirm.pl. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)].
  2. a b Prof. dr hab. Krzysztof Diks, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-08-11].
  3. prof. dr hab. Krzysztof Diks. usosweb.uw.edu.pl. [dostęp 2016-06-18].
  4. prof. dr hab. Krzysztof Diks. mimuw.edu.pl. [dostęp 2016-07-14].
  5. a b c d Wybitny informatyk szefem Polskiej Komisji Akredytacyjnej. nauka.gov.pl, 30 grudnia 2015. [dostęp 2016-08-11].
  6. Struktura i skład. pka.edu.pl. [dostęp 2016-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-30)].
  7. a b c d e prof. dr hab. Krzysztof Diks. forumti.pl. [dostęp 2016-08-11].
  8. Uciekające talenty. polityka.pl, 8 maja 2012. [dostęp 2016-08-11].
  9. Krzysztof Diks (publikacje). mimuw.edu.pl. [dostęp 2016-07-13].
  10. Krzysztof Diks (publikacje). bibliografia.icm.edu.pl. [dostęp 2016-07-14].
  11. prof. Krzysztof Diks (publikacje). pbn.nauka.gov.pl. [dostęp 2016-07-14].
  12. Krzysztof Diks (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-08-11].
  13. Krzysztof Diks. researchgate.net. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  14. Krzysztof Diks (publikacje). springer.com. [dostęp 2016-08-11]. (ang.).
  15. Diks, Krzysztof. Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-08-11].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]