Elżbieta Skalińska-Dindorf – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Skalińska-Dindorf

Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1925 Lwów
Data i miejsce śmierci	16 grudnia 2011 Oświęcim
Miejsce spoczynku	Cmentarz parafialny w Oświęcimiu
Zawód, zajęcie	Archiwista
Alma Mater	Uniwersytet Poznański
Odznaczenia

Elżbieta Skalińska-Dindorf (ur. 17 lipca 1925 we Lwowie, zm. 16 grudnia 2011 w Oświęcimiu) – polska archiwistka, historyk, honorowy obywatel Oświęcimia.

Była uczennicą Publicznej Szkoły Powszechnej Żeńskiej im. Klementyny Hoffmanowej w Stanisławowie, a następnie Publicznej Szkoły Powszechnej Kolejowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie, ukończonej w 1938. w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Zgromadzenia Najświętszego Serca Jezusowego „Sacré Coeur” we Lwowie. Egzamin dojrzałości złożyła po zakończeniu wojny, w 1947 w Państwowym Koedukacyjnym Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Gliwicach. Studia historyczne odbywała na Uniwersytecie Wrocławskim, Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i następnie na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie uzyskała stopień magistra w 1954. Jej praca dyplomowa nosiła tytuł Powstanie styczniowe w historiografii polskiej w latach 1864–1914^[1].

Po ukończeniu studiów rozpoczęła pracę w Wojewódzkim Archiwum Państwowym w Katowicach (Stalinogrodzie) – Oddział w Gliwicach. W 1959 została kierowniczką nowo powstałego Powiatowego Archiwum Państwowego w Oświęcimiu. W ciągu trwającej 35 lat pracy w oświęcimskim archiwum zajmowała się działalnością naukową i popularyzatorską, publikując efekty swoich badań m.in. w „Głosie Ziemi Oświęcimskiej” czy „Kalendarzu Beskidzkim”. Łącznie jest autorką ponad 100 artykułów naukowych oraz popularnych. W latach 90. spisała kilkutomową, wznawianą Kronikę Oświęcimia^[2].

Przez kilkanaście lat sprawowała funkcję przewodniczącej Komisji Historycznej Towarzystwa Miłośników Ziemi Oświęcimskiej. Uczestniczyła w pracach Rady Programowej Oświęcimskiego Centrum Kultury. Była członkiem komitetu redakcyjnego „Głosu Ziemi Oświęcimskiej”. Jako konsultant merytoryczny wspierała działania Urzędu Miasta mające na celu opracowanie projektu m.in. flagi i hejnału Oświęcimia^[3]. Była organizatorką Zbiorów Historyczno-Etnograficznych Ziemi Oświęcimskiej^[4].

W 1995 nadano jej tytuł Honorowego Obywatela Miasta Oświęcimia. Zmarła w 2011. Została pochowana na cmentarzu parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny^[3].

• Odznaka "Zasłużony Działacz Kultury" (1973)
• Srebrny Krzyż Zasługi (1979)
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990)^[5]

• Paweł Hudzik. Elżbieta Skalińska-Dindorf (1925–2011). „Szkice Archiwalno-Historyczne”. 9, s. 285-292, 2012. [dostęp 2020-03-10]. (pol.). 
• Ewa Rosowska (red.): Słownik biograficzny archiwistów polskich. Tom III 1835–2015. Warszawa: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych, 2017. ISBN 978-83-65681-06-5. [dostęp 2020-03-10].