Eligia Turska-Kuśmierz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Eligia Turska-Kuśmierz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1909 Kijów
Data i miejsce śmierci	31 stycznia 1996 Gliwice
Profesor nauk chemicznych
Specjalność: kinetyka krystalizacji polimerów, morfologia polimerów
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Doktorat	1951
Odznaczenia

Eligia Turska-Kuśmierz (ur. 1909 w Kijowie, zm. 1996 w Gliwicach) – polska specjalistka w dziedzinie chemii fizycznej polimerów, profesor Politechniki Łódzkiej (1960–1973) i Politechniki Śląskiej (1973–1979).

Studia wyższe ukończyła na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. Pracowała w tej uczelni, a później w Politechnice Lwowskiej. Wywieziona ze Lwowa do Kazachstanu pracowała jako wykładowca i kierownik laboratorium w ewakuowanym do Kazachstanu Leningradzkim Instytucie Przemysłu Chemicznego w Semipałatyńsku. Po wojnie uczestniczyła w uruchomieniu produkcji polskiego stilonu w Jeleniogórskich Zakładach Włókien Sztucznych. Dalszą pracę wykładowcy na Politechnice Wrocławskiej łączyła z pracą w Łódzkim Głównym Instytucie Włókiennictwa. W roku 1951 uzyskała stopień doktora. W latach 60. otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1970 roku profesora zwyczajnego.

W roku 1958 na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej utworzyła Katedrę Chemii Fizycznej Polimerów, pionierską w skali światowej i pierwszą w Polsce. Kierowała kolejno: Zespołem Chemii Fizycznej Polimerów PAN zorganizowanym przy Katedrze Chemii Fizycznej Politechniki Łódzkiej, pracownią Chemii Fizycznej Polimerów Instytutu Syntezy Organicznej PAN. Do roku 1973 była kierownikiem Katedry, a następnie od roku 1970 – dyrektorem Instytutu Włókien Sztucznych Politechniki Łódzkiej.

Była twórcą polskiej szkoły chemii fizycznej polimerów – jej zasługą było dostrzeżenie i docenienie wagi chemii fizycznej polimerów jako nowej dyscypliny naukowej. Jej osiągnięcia naukowe dotyczyły metodyki frakcjonowania, kinetyki polikondensacji i kinetyki krystalizacji polimerów. Opublikowała około 200 artykułów oraz kilka monografii m.in. na temat postępów w dziedzinie kopolikondensacji. Wypromowała 30 doktorów.

Była członkiem szeregu organizacji międzynarodowych. W 1973 roku opuściła Łódź i przeniosła się na Śląsk, gdzie kontynuowała działalność dydaktyczną i naukową w Politechnice Śląskiej w Gliwicach i w Zakładzie Polimerów w Zabrzu.

Otrzymała szereg nagród i odznaczeń państwowych, w tym Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

• Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 271.

• Prof. zw. dr Eligia Turska-Kuśmierz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-02-15] .