Elisabet Gustafson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elisabet Gustafson

Data i miejsce urodzenia	2 maja 1964 Umeå
Obywatelstwo	Szwecja
Wzrost	164[1] cm
Informacje klubowe
Klub	Umeå Curlingklubb
Dorobek medalowy
Zimowe igrzyska olimpijskie Brąz Nagano 1998 Mistrzostwa świata Złoto Garmisch-Partenkirchen 1992 Brąz Genewa 1993 Brąz Oberstdorf 1994 Złoto Brandon 1995 Złoto Kamloops 1998 Złoto Saint John 1999 Mistrzostwa Europy Złoto Perth 1992 Złoto Lukerbad 1993 Brąz Grindelwald 1995 Srebro Kopenhaga 1996 Złoto Füssen 1997 Złoto Oberstdorf 2000

Elisabet Gustafson, z domu Johansson (ur. 2 maja 1964 w Umeå) – szwedzka curlerka, brązowa medalistka olimpijska z Nagano, czterokrotna mistrzyni świata i Europy.

Gustafson wygrała mistrzostwa Szwecji juniorek w 1985^[2] i na arenie międzynarodowej zadebiutowała w mistrzostwach Europy juniorów. Szwedki awansowały do fazy finałowej, przegrywając dwa ostatnie mecze uplasowały się na 4. miejscu.

Elisabet Gustafson zdominowała kobiecy curling w Szwecji w latach 90. XX wieku i na przełomie wieków wygrywając 7 razy mistrzostwa kraju^[3] oraz tyle samo razy rozgrywki Elitserien^[4].

Już w swoim pierwszym występie, na Mistrzostwach Europy 1992 Gustafson zdobyła złoty medal. W fazie końcowej Szwedki pokonały Norweżki (Trine Trulsen) i Szkotki (Kirsty Hay)^[5]. Ekipa z Umeå rok później zdołała obronić tytuły mistrzowskie w finale zwyciężając nad Szwajcarią (Diana Meichtry)^[6].

W 1994 mistrzostwa Szwecji wygrała Anette Norberg, Gustafson na europejską arenę powróciła w 1995 zdobywając brązowe medale, w meczu o 3. miejsce gorsze były Norweżki (Dordi Nordby). W następnej edycji turnieju Szwedki doszły do finału, jednak uległy tam Szwajcarkom (Mirjam Ott). W 1996 także znalazły się w finale, tam wynikiem 6:4 pokonując Dunki (Helena Blach Lavrsen) po raz trzeci stanęły na najwyższym stopniu podium^[7].

Ostatni raz Gustafson zagrała w mistrzostwach Europy w roku 2000. W całym turnieju Szwecja nie przegrała żadnego meczu, w fazie play-off pokonały Andreę Schöpp z Niemiec i Norweżki pod przewodnictwem Nordby^[8].

Podobnie jak w przypadku mistrzostw kontynentu drużyna Gustafson triumfowała w debiucie na mistrzostwach świata. Zespół z Umeå zdobył złote medale w Mistrzostwach Świata 1992 pokonując w półfinale Kanadyjki (Connie Laliberte) i w finale Amerykanki (Lisa Schoeneberg)^[9]. Rok później Szwedki dotarły do fazy finałowej jednak w półfinale lepsza okazała się reprezentacja Kanady (Sandra Peterson). Ten sam rezultat ekipa Gustafson osiągnęła w 1994, tym razem przegrały mecz półfinałowy przeciwko Szkotkom (Christine Cannon)^[10].

Drugi tytuł mistrzyni świata Gustafson dla Szwecji zdobyła w kanadyjskim Brandon, w 1995. W finale drużyna zwyciężyła 6:5 gospodynie (Connie Laliberte)^[11]. Rok później w Elitserien triumfowała Annette Jörnlind, Elisabet zaproponowano funkcję rezerwowej. Gustafson nie zagrała w żadnym meczu Mistrzostw Świata 1996, a reprezentacja uplasowała się na 7. miejscu.

Kolejny raz wystąpiła w 1998, zawody rozegrano tuż po pierwszym turnieju olimpijskim. Szwedki zdobyły złoty medal w finale wygrywając nad Dunkami (Helena Blach Lavrsen)^[12]. Po roku Gustafson zdołała obronić tytuł mistrzowski, w półfinale pokonując Danię (Lene Bidstrup) i w finale Stany Zjednoczone (Patti Lank). Ostatni raz zagrała w MŚ 2000, z bilansem 5 wygranych i 4 porażek szwedzki zespół zajął 5. pozycję.

Gustafson dwukrotnie wystąpiła na zimowych igrzyskach olimpijskich. Była kapitanem reprezentacji na pierwszym kobiecym turnieju olimpijskim w curlingu w Nagano 1998. Szwedki z drugiego miejsca Round Robin awansowały do fazy play-off. W półfinale uległy Dunkom (Helena Blach Lavrsen) 5:7, zdołały jednak wywalczyć brązowe medale w meczu przeciwko Wielkiej Brytanii (Kirsty Hay, 10:6)^[13].

Po czterech latach drużyna z Umeå brała udział w turnieju olimpijskim w Salt Lake City. Z bilansem 5 wygranych i 4 porażek Szwedki doprowadziły do meczów dogrywkowych, przegrały tam jednak 4:6 z późniejszymi mistrzyniami, Brytyjkami (Rhona Martin) i zostały sklasyfikowane na 6. pozycji^[14]. Po tych zawodach Elisabet Gustafson zakończyła karierę sportową.

Elisabet jest żoną łyżwiarza szybkiego, wielokrotnego mistrza olimpijskiego, Tomasa Gustafsona. Z wykształcenia jest chirurgiem, ukończyła także specjalizację w chirurgii dziecięcej. Medycynę studiowała na Uniwersytecie w Umeå w 1990^[15]. W sezonie 1996/1997 była członkiem zarządu Szwedzkiej Federacji Curlingu^[16]. Jest także komentatorką najważniejszych turniejów curlingowych dla Sveriges Television.

• Elisabet Gustafson w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)