Elwira Kamińska – Wikipedia, wolna encyklopedia
Elwira Kamińska (ur. 9 grudnia 1912 w Warszawie, zm. 30 czerwca 1983) – choreografka, pedagożka, współtwórczyni Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Całe swe życie związała z muzyką i tańcem. Przygotowanie choreograficzne zdobyła w krakowskiej Akademii Muzycznej oraz na Węgrzech w budapeszteńskim konserwatorium[1]. W Bielsku w 1939 zaczęła prowadzić szkołę baletową[1] i ognisko taneczne[2] oraz współpracowała z teatrem[2]. Szkołę prowadziła później w latach 1945–1947[1]. W Katowicach, dokąd przeniosła się, założyła zespół baletowy[2]. Od stycznia 1953 roku współpracowała ze Stanisławem Hadyną, uczestnicząc w tworzeniu Zespołu „Śląsk”[2]. Premierowe przedstawienie pierwszego programu Zespołu miało miejsce 16 października 1954 roku w Teatrze Śląskim w Katowicach[2]. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku zrealizowała kontrakt artystyczny z zespołem pieśni i tańca „Mazowsze”, tworząc dla niego nowy układ ruchu scenicznego i tańca[2].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jej matka była Węgierką[2], a ojciec – Władysław Czech – skrzypkiem, zaprzyjaźnionym z Kornelem Makuszyńskim. Przed II wojną światową Elwira w Bielsku wyszła za mąż za przyszłego dyrektora Filharmonii Śląskiej – Władysława Kamińskiego. W 1942 roku urodziła się córka Małgorzata[2].
Elwira Kamińska zmarła 30 czerwca 1983 roku. Spoczywa na cmentarzu przy ulicy Francuskiej w Katowicach.