Emeryk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Emeryk, Amalaryk, Amalryk – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się ze starogermańskiego imienia Amalaryk, oznaczającego „władca Amalów” (Amalowie według gockiej legendy to ród królewski pochodzenia boskiego[1]). Człon amal może także oznaczać „gorliwy” lub „dzielny, aktywny”[2]. Emeryk może wywodzić się również z saksońskiego Emmerich, oznaczającego „zawsze bogaty”[3].

Imię to jest znane w Polsce od XIV w., zapisywane m.in. w formach: (Ajmeryk), Amrych, Embrych (Embryk), Emrych (Hamrych), Hembrych (Hemeryk), Hymrych, Imbrych (Imbrzech), Imrych (Jambrych), Jamrych, Jenrych (także od Henryka)[4]. W XIX w. było dość modne[3].

Emeryk imieniny obchodzi 4 listopada.

Żeński odpowiednik: Emeryka

Odpowiedniki w różnych językach

[edytuj | edytuj kod]
  • Emmerich (jęz. niemiecki)
  • Imre (jęz. węgierski)
  • Amerigo (jęz. włoski).
  • Émeric (jęz. francuski)

Znane osoby noszące imię Emeryk

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, Kraków: Wyd. WAM, 1997, ISBN 83-7097-374-4, OCLC 830087504.
  2. Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1.
  3. a b Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  4. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0.