English Electric – Wikipedia, wolna encyklopedia

English Electric

Logo English Electric umieszczone na lokomotywie English Electric DP1
Państwo	Wielka Brytania
Data założenia	1918
Data likwidacji	1968
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons

English Electric – brytyjski producent silników elektrycznych, a także lokomotyw i samolotów, przejęty w roku 1968 przez koncern General Electric Company(inne języki) (GEC).

Firma English Electric Company powstała w 1918 z połączenia lub przejęcia kilku mniejszych zakładów produkujących tabor kolejowy, tramwaje, urządzenia elektryczne, samoloty i uzbrojenie. W zakresie produkcji lotniczej firma budowała do 1926 roku łodzie latające, kiedy to dział lotniczy został zamknięty z uwagi na brak zamówień. Istotne dla bytu i pozycji firmy było dostarczenie w latach 30. osprzętu dla elektryfikacji sieci kolejowej brytyjskiego przedsiębiorstwa Southern Railway(inne języki). W kolejnych latach firma przejmowała różne inne firmy, rozszerzając skalę swojej działalności, m.in. w 1946 zakłady radiotechniczne Marconi Company(inne języki), a w 1955 producentów taboru kolejowego Vulcan Foundry i Robert Stephenson and Hawthorns(inne języki).

W 1939 roku, tuż przed II wojną światową firma powróciła do produkcji lotniczej, budując na licencji bombowce Handley Page Hampden i Handley Page Halifax, a następnie w 1944 odrzutowce de Havilland Vampire. Tuż po wojnie firma zorganizowała własne biuro konstrukcyjne, w którym powstał udany bombowiec English Electric Canberra i myśliwiec English Electric Lightning, będący pierwszym brytyjskim samolotem, który przekroczył podwójną prędkość dźwięku. W 1958 dział lotniczy firmy został wyodrębniony jako firma English Electric Aviation Ltd., a w 1960 wszedł (pod naciskiem rządu) w skład koncernu British Aircraft Corporation (BAC), z udziałem 40%. W 1963 do BAC przeszedł także dział pocisków kierowanych English Electric.

W 1968 koncern English Electric został przejęty przez koncern General Electric Company (GEC).

Wśród produktów zakładów English Electric są także dwie serie lokomotyw elektrycznych wyprodukowane na zamówienie PKP – EP01 (E100) i EU06 oraz elektryczny wagon silnikowy EN80 eksploatowany na WKD.

• Wren(inne języki) (1921)^[1]
• Ayr(inne języki) (1924)^[1]
• Kingston(inne języki) (1924)^[1]
• Canberra (1949)^[1]
• Lightning (1954)^[1]

Na licencji:

• Handley Page Hampden (1939–?)^[1]
• Handley Page Halifax (1940–1945?)^[1]
• de Havilland Venom^[1]

• DP1(inne języki) (1955, 1 egzemplarz)^[2]
• British Rail Class 20(inne języki) (1957–1968, 135 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 40 (1958–1962, 180 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 23(inne języki) (1959, 10 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 83(inne języki) (1960–1962, 15 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 37(inne języki) (1960–1965, 309 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 55(inne języki) (1961–1962, 22 egzemplarze)^[2]
• DP2(inne języki) (1962, 1 egzemplarz)^[2]
• British Rail Class 86(inne języki) (1965–1966, 60 egzemplarzy)^[2]
• British Rail Class 73(inne języki) (1965–1967, 43 egzemplarze)^[2]
• British Rail Class 50(inne języki) (1967–1968, 50 egzemplarzy)^[2]