Erik Gustaf Boström – Wikipedia, wolna encyklopedia

Erik Gustaf Boström

Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1842 Sztokholm
Data i miejsce śmierci	21 lutego 1907 Sztokholm
Premier Szwecji
Okres	od 10 lipca 1891 do 12 września 1900
Poprzednik	Gustaf Åkerhielm
Następca	Fredrik von Otter
Premier Szwecji
Okres	od 5 lipca 1902 do 13 kwietnia 1905
Poprzednik	Fredrik von Otter
Następca	Johan Ramstedt
Multimedia w Wikimedia Commons

Erik Gustaf Boström (ur. 11 lutego 1842 w Sztokholmie, zm. 21 lutego 1907 tamże) – szwedzki polityk.

Był posiadaczem ziemskim, posłem do Riksdagu^[1]. Początkowo należał do Partii Agrariuszy, po rozłamie w niej w 1888 został jednym z liderów Nowej Partii Agrariuszy. W 1891 po raz pierwszy stanął na czele rządu. Kierował gabinetem do 1900. Pełnił funkcje ministra finansów (1894-1895) i ministra spraw zagranicznych (1899)^[2]. Udało mu się uregulować sprawę podatku gruntowego, przyczynił się również do powiększenia państwowej floty^[3]. W latach 1896 i 1904 przedstawiał propozycje reformy prawa wyborczego^[4], nie zyskały one jednak aprobaty parlamentu. W 1902 ponownie został premierem. Próbował rokować między politykami szwedzkimi a norweskimi, dążąc do utrzymania unii szwedzko-norweskiej. Gdy jego starania nie przyniosły rezultatu^[5] złożył dymisję^[6].