Carl Bildt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carl Bildt
	; Carl Bildt (2009)
Pełne imię i nazwisko	Nils Daniel Carl Bildt
Data i miejsce urodzenia	15 lipca 1949 ; Halmstad
	Minister spraw zagranicznych Szwecji
Okres	od 6 października 2006; do 3 października 2014
Przynależność polityczna	Umiarkowana Partia Koalicyjna
Poprzednik	Jan Eliasson
Następca	Margot Wallström
	Premier Szwecji
Okres	od 4 października 1991; do 7 października 1994
Przynależność polityczna	Umiarkowana Partia Koalicyjna
Poprzednik	Ingvar Carlsson
Następca	Ingvar Carlsson
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Nils Daniel Carl Bildt (ur. 15 lipca 1949 w Halmstad) – szwedzki polityk, premier Szwecji w latach 1991–1994, były przewodniczący centroprawicowej Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, od 2006 do 2014 minister spraw zagranicznych.

Życiorys

Życie prywatne i wykształcenie

Urodził się w Halmstad w regionie Halland. Pochodzi z wielowiekowej rodziny arystokratycznej wywodzącej się z Danii i Norwegii, która osiadła na tym terenie we wczesnym średniowieczu. Jego prapradziadek, Gillis Bildt, sprawował urząd premiera Szwecji pod koniec lat 80. XIX w.

Carl Bildt rozpoczął (ostatecznie nieukończone) studia na Uniwersytecie w Sztokholmie. Był trzykrotnie żonaty. Drugą żoną polityka była Mia Bohman, córka byłego lidera Umiarkowanej Partii Koalicyjnej Gösty Bohmana. Jego trzecią żoną (od 1998) jest Anna Maria Corazza Bildt, z pochodzenia Włoszka, którą poznał w trakcie wykonywania misji na Bałkanach.

Działalność polityczna

W pierwszej połowie lat 70. pełnił funkcję przewodniczącego Ligi Studenckiej działającej przy Moderaterna. Od 1976 do 1978 pełnił funkcję specjalnego doradcy rządowego. W 1979 uzyskał mandat deputowanego do Riksdagu, w szwedzkim parlamencie zasiadał do 2001. W 1986 został wybrany na przewodniczącego Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, zastępując na tym stanowisku Ulfa Adelsohna. Konserwatystami kierował przez trzynaście lat, ustępując w 1999 na rzecz Bo Lundgrena.

W 1991, kiedy to po wyborach parlamentarnych socjaldemokracja nie była w stanie utworzyć rządu, Carl Bildt stanął na czele koalicyjnego centroprawicowego gabinetu, w skład którego weszli przedstawiciele Umiarkowanej Partii Koalicyjnej, Partii Centrum, Ludowej Partii Liberałów i Chrześcijańskich Demokratów. Program jego rządu polegał na zliberalizowaniu i zreformowaniu szwedzkiej gospodarki, aby dostosować ją do wymogów Unii Europejskiej, do której w tym okresie Szwecja kandydowała. Carl Bildt przeprowadził proces negocjacyjny, zakończony podpisaniem na wyspie Korfu w dniu 23 czerwca 1994 traktatu akcesyjnego.

W tym samym roku koalicja przegrała kolejne wybory parlamentarne, w konsekwencji czego do władzy powrócił lewicowy premier Ingvar Carlsson. Carl Bildt już po złożeniu dymisji w 1994 został mediatorem w czasie konfliktu na Bałkanach. Do czerwca 1995 pełnił urząd Specjalnego Reprezentanta Unii Europejskiej do spraw Byłej Jugosławii. Był współprzewodniczącym Konferencji Pokojowej w Dayton w listopadzie 1995 oraz wysokim komisarzem do spraw Bośni i Hercegowiny od grudnia 1995 do czerwca 1997. W latach 1999–2001 zajmował stanowisko Specjalnego Ambasadora Sekretarza Generalnego ONZ na Bałkanach.

6 października 2006 po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach krajowych Carl Bildt został powołany w skład rządu Fredrika Reinfeldta na urząd ministra spraw zagranicznych. Utrzymał to stanowisko także po wyborach w 2010. Zakończył urzędowanie w 2014.

Został przewodniczącym Global Commission on Internet Governance i doradcą w firmie prawniczej Covington^[1].

Odznaczenia

Komandor Legii Honorowej (Francja)
Krzyż Wielki Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (2009, Litwa)
Krzyż Wielki Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2011)^[2]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2006)^[3]
Order św. Michała i św. Jerzego (Wielka Brytania)
Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2009, Włochy)^[4]
Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (2016, Ukraina)^[5]

Zobacz też

Rząd Carla Bildta

Przypisy

↑ Former Prime Minister of Sweden Carl Bildt Joins Covington. cov.com, 19 maja 2016. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 kwietnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 73, poz. 718).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2006 r.o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 93).
↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 24 marca 2009. [dostęp 2011-08-24]. (wł.).
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 340/2016 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).

Bibliografia

Profil na stronie Rządu Szwecji. [dostęp 2011-08-24]. (ang.).
Profil na stronie Riksdagu. [dostęp 2011-08-24]. (szw.).

Linki zewnętrzne

Blog Carla Bildta. [dostęp 2011-08-24]. (szw.).

[1] Former Prime Minister of Sweden Carl Bildt Joins Covington. cov.com, 19 maja 2016. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).

[2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 kwietnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2011 r. nr 73, poz. 718).

[3] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 października 2006 r.o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2007 r. nr 9, poz. 93).

[4] Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 24 marca 2009. [dostęp 2011-08-24]. (wł.).

[5] УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 340/2016 Про відзначення державними нагородами України громадян іноземних держав. president.gov.ua, 22 sierpnia 2016. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]