Ernest Henley – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1889 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 marca 1962 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Ernest John Henley (ur. 31 marca 1889 w Brighton, zm. 14 marca 1962 tamże[1]) – brytyjski lekkoatleta (średniodystansowiec i sprinter), medalista olimpijski z 1912.
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie. Sztafeta brytyjska w składzie: George Nicol, Henley, James Soutter i Cyril Seedhouse ustanowiła w eliminacjach rekord Europy wynikiem 3:19,0[1][2], a w biegu finałowym zajęła 3. miejsce za zespołami Stanów Zjednoczonych i Francji. Na tych igrzyskach Henley startował również w biegu na 400 metrów i w biegu na 800 metrów, ale w obu przypadkach odpadł w półfinale[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Ernest Henley [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-10] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 374.