Ernest II (książę Brunszwiku-Lüneburga) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ernest II
	książę brunszwicko-lüneburski na Celle
Okres	od 1592; do 1611
Poprzednik	Wilhelm Młodszy
Następca	Chrystian
	Dane biograficzne
Dynastia	Welfowie
Data urodzenia	31 grudnia 1564
Data śmierci	2 marca 1611
Ojciec	Wilhelm Młodszy
Matka	Dorota duńska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ernest II (ur. 31 grudnia 1564, zm. 2 marca 1611) – książę brunszwicko-lüneburski na Celle od 1592 roku z dynastii Welfów.

Życiorys

Ernest był najstarszym synem księcia brunszwicko-lüneburskiego na Celle Wilhelma Młodszego i Doroty, córki króla duńskiego Chrystiana III. Po śmierci ojca w 1592 r. został władcą części księstwa brunszwicko-lüneburskiego z ośrodkiem w Celle (formalnie wraz z drugim z synów Wilhelma, Chrystianem). Dzięki brakowi komplikacji zagranicznych skoncentrował się na ulepszeniu organizacji państwa. Doprowadził do zawarcia w 1610 r. traktatu rodzinnego, który zapewniał niepodzielność państwa. Nie ożenił się, zmarł bezpotomnie, a jego następcą był brat Chrystian.

Bibliografia

Wilhelm Sauer: Ernst II., Herzog von Braunschweig-Lüneburg. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 6. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1877, s. 1–4. [dostęp 2016-02-24].
Ernst II. Herzog v.Braunschweig-Lüneburg-Celle. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2016-02-24].