Estuarium – Wikipedia, wolna encyklopedia
Estuarium (z łac. aestuarium „droga morska”)[1] – poszerzone, lejkowate ujście rzeki, powstałe w wyniku działania pływów morskich[2].
Przypływy i odpływy działają erozyjnie, wydzierając w stronę morza akumulowany przez rzekę materiał, i w związku z tym poszerzają ujście rzeki, jednocześnie uniemożliwiając utworzenie się delty z materiału akumulowanego z biegiem rzeki[3].
Estuaria dzielą się na otwarte (uchodzące do otwartego morza) i przegrodzone (czyli uchodzące do zamkniętej laguny)[potrzebny przypis].
Przykłady estuariów
[edytuj | edytuj kod]- Zatoka Świętego Wawrzyńca
- Żyronda (Gironde) – ujście Garonny
- ujście Loary
- ujście Tamizy
- ujście Mersey
- ujście Dee
- Zatoka Chesapeake
- La Plata
- ujście Tagu
- ujście Sekwany
- ujście Gambii
- ujście Łaby
- ujście Qiantang Jiang
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik Wyrazów Obcych. [dostęp 2017-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-10)].
- ↑ D. W. Pritchard. What is an estuary: physical viewpoint. „In Lauf, G. H.. Estuaries. A.A.A.S. Publ.”, s. 3–5, 1967. Waszyngton. (ang.).
- ↑ D. S. McLusky, D. S., M. Elliott: The Estuarine Ecosystem: Ecology, Threats and Management.. Nowy Jork: Oxford University Press, 2004. ISBN 0-19-852508-7. (ang.).