French
DeutschEugeniusz Kaliciński – Wikipedia, wolna encyklopedia
.jpg) Eugeniusz Kaliciński oddaje skok na 28 m podczas zawodów w Zakopanem (1923) | |
| Data i miejsce urodzenia | 23 października 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 czerwca 1967 |
| Klub | AZS Kraków |
| Odznaczenia | |
 | |
Eugeniusz Kaliciński (ur. 23 października 1894 w Krakowie, zm. 20 czerwca 1967 w Katowicach[1]) – polski inżynier górniczy, narciarz aktywny w latach 1918–1928, następnie działacz narciarski. Medalista mistrzostw Polski w skokach narciarskich.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 23 października 1894 w Krakowie, w rodzinie Tadeusza i Marii z Buratowskich[2]. Jego rodzice mieszkali na stałe w Zakopanem. Absolwent Akademii Górniczej w Krakowie, na której zdobył tytuł mgr. inż. górnictwa. Przed I wojną światową działał w Związku Strzeleckim[2]. Od 1918 służył w 2 pułku Strzelców Podhalańskich, a od 1919 w kompanii wysokogórskiej w Tatrach, m.in. jako instruktor narciarski. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 jako ochotnik Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy piechoty ze starszeństwem z dniem 1 września 1929[3]. Przed i po II wojnie światowej pracował w przemyśle górniczym na Górnym Śląsku[1].
Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, po czym poprzez Rumunię i Włochy dostał się do Anglii; do Polski wrócił w 1947.
Od najmłodszych lat interesował się narciarstwem oraz turystyką narciarską. W latach 1918–1928 był członkiem Sekcji AZS-u w Krakowie. Był wówczas w ścisłej czołówce najlepszych narciarzy w Polsce (poza skokami także w biegach narciarskich i narciarstwie alpejskim)[1]. W Mistrzostwach Polski 1922 w Worochcie, zdobył brązowy medal w konkursie skoków narciarskich (które były częścią kombinacji klasycznej), skacząc 13,5 metra (nota 2,108 pkt.); przegrał z Aleksandrem Rozmusem i Andrzejem Krzeptowskim. W biegu wystartował jako pierwszy zawodnik, jednak trasa nie była jeszcze do końca wytyczona i z konkurencji się wycofał[4]. W 1924 roku zdobył srebrny medal MP w skokach. Zdobywał również medale krajowe w narciarstwie alpejskim (m.in. w 1923, kiedy to zajął drugie miejsce w slalomie)[5]. Jeszcze w trakcie trwania swej kariery narciarskiej, zaczął pracować jako instruktor; prowadził szkolenia narciarskie i wycieczki zbiorowe w Tatrach. W latach 1926–1939 i ponownie od 1947, był działaczem i sędzią narciarskim, aktywnym głównie na Górnym Śląsku[1].
Był żonaty z Janiną Sawczakówną, córką redaktora Jarosława Sawczaka[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Medal Niepodległości (16 marca 1937)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Kaliciński Eugeniusz. z-ne.pl. [dostęp 2013-08-28]. (pol.).
- ↑ a b Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 128.
- ↑ Lista oficerów Wojska Polskiego z lat 1914–1939. Eugeniusz Kaliciński. officersdatabase.appspot.com. [dostęp 2014-10-18].
- ↑ Z zawodów o mistrzostwo Polski d. 4–6 marca w Worochcie. „Przegląd Sportowy”, s. 6, 1922-03-17. (pol.).
- ↑ Ryszard Wryk: Akademicki Związek Sportowy 1908–1939. Wydawn. Nauk. UAM, 1990, s. 384. ISBN 978-83-232-0265-3. [dostęp 2013-08-28].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krótka biografia zawodnika – Wielka encyklopedia tatrzańska. z-ne.pl. [dostęp 2013-08-28]. (pol.).