Falkland Wschodni – Wikipedia, wolna encyklopedia
Zdjęcie satelitarne, widać dymy pochodzące z pożarów obszarów trawiastych w Lafonii | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Terytorium zamorskie | |
Akwen | |
Archipelag | |
Powierzchnia | 6605 km² |
Najwyższy punkt | 705 m n.p.m. |
Populacja (2016) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Ameryki Południowej | |
Położenie na mapie Falklandów | |
52°00′00″S 59°00′00″W/-52,000000 -59,000000 | |
Położenie wyspy |
Falkland Wschodni (ang. East Falkland, hiszp. Isla Soledad) – wyspa należąca do archipelagu Falklandów. Jej powierzchnia wynosi 6605 km²[1]. W 2016 roku liczyła 2829 mieszkańców[2]
Jej wymiary to 140 x 88 km. Najwyższy szczyt to Mount Usborne (705 m n.p.m.). Na jej północnym wybrzeżu położony jest Stanley, stolica archipelagu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b East Falkland, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-10-29] (ang.).
- ↑ 2016 Census Report. [dostęp 2018-01-24]. (ang.).