Ferdynand Feldman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdynand Feldman
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1862
Kraków

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1919
Lwów

Współmałżonek

Katarzyna Feldman

Grobowiec Feldmanów, Gąsiorowskich i Czechowiczów na cmentarzu Łyczakowskim

Ferdynand Feldman (ur. 1862 w Krakowie, zm. 3 czerwca 1919 we Lwowie) – aktor teatralny znany ze scen polskich na przełomie XIX/XX wieku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie pochodzących z Węgier Żydów, jako syn Hermanna (c. k. inspektor policji w Krakowie)[1] i Fenny Feldmanów. Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, a następnie w szkole dramatycznej Derynga w Warszawie. Od 1881 występował w teatrze krakowskim, grając początkowo role lokajów[2]. Z uwagi na posturę (był niski i krępy) zdobywał początkowo powodzenie w komediach, farsach i operetkach.

Grał w warszawskich teatrach ogródkowych, w Krakowie, Poznaniu, Lublinie, Częstochowie, Łodzi. W 1890 został zaangażowany do zespołu Teatru Wielkiego we Lwowie, gdzie występował przez dwadzieścia pięć lat. W latach 191619 pracował w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Uwagę krytyków przykuły jego kreacje w utworach Aleksandra Fredry (grywał Beneta, Szambelana, Geldhaba, Radosta). Często odtwarzał postać Napoleona Bonaparte. Tadeusz Pawlikowski zaczął jednak obsadzać aktora w rolach dramatycznych, co pozwoliło Feldmanowi na pełny rozwój talentu. Jego największe role to Bos w Nadziei i Bezsiemionow w Mieszczanach. Aktor odznaczał się świetną dykcją, za pomocą gestu i mimiki znacząco różnicował swoich bohaterów, budował postać za pomocą drobnych szczegółów i rekwizytów.

Został pochowany na cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mąż śpiewaczki operowej Katarzyny Feldman, ojciec aktorki Krystyny Feldman. Był Żydem, przed małżeństwem z Katarzyną Sawicką przyjął katolicki chrzest[3][4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Der älteste österreichische Criminalist. Inspector Feldmann pensionirt. „Neues Wiener Journal”. Nr 2238, s. 3, 17 stycznia 1900. (niem.). 
  2. Webersfeld podaje, że debiutował w jego teatrze na prowincji w Galicji, a następnie grał w teatrze krakowskim u Adama Skorupki, zob: Edward Webersfeld, Teatr Prowincjonalny w Galicji. 1850-1908, "Scena i Sztuka" 1908-1909.
  3. Grzela R., Rozum spokorniał. Rozmowy z twórcami, Interlib, Warszawa 2000
  4. Domena parnas.pl jest utrzymywana na serwerach nazwa.pl [online], www.parnas.pl [dostęp 2017-11-23].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]