Ferdynand III Toskański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdynand III Toskański
Ilustracja
Wizerunek herbu
Wielki Książę Toskanii
Okres

od 22 lipca 1790
do 3 sierpnia 1801

Poprzednik

Piotr Leopold

Następca

Królestwo Etrurii

Okres

od 27 kwietnia 1814
do 18 czerwca 1824

wielki książę Salzburga
Okres

od 11 lutego 1803
do 26 grudnia 1805

wielki książę Würzburga
Okres

od 26 grudnia 1805
do 1 maja 1814

Dane biograficzne
Dynastia

Habsburgowie Lotaryńscy

Data i miejsce urodzenia

6 maja 1769
Florencja

Data śmierci

18 czerwca 1824

Ojciec

Leopold II Habsburg

Matka

Maria Ludwika Hiszpańska

Żona

Luiza Maria Amelia Teresa Sycylijska

Dzieci

Karolina Ferdynanda,
Franciszek Leopold,
Leopold II,
Maria Ludwika Józefa,
Maria Teresa,
?

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana (Toskania) Krzyż Wielki Orderu Świętego Józefa (Toskania) Krzyż Wielki Orderu Zasługi Wojskowej (Toskania) Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Wielki Orderu Świętego Stefana Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej (Austro-Węgry) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Świętego Januarego (Sycylia) Krzyż Wielki Orderu Świętego Ferdynanda (Sycylia) Order Korony Rucianej (Saksonia)

Ferdynand III Józef Jan-Baptysta Habsburg-Lotaryński (ur. 6 maja 1769 we Florencji, zm. 18 czerwca 1824 tamże) – Wielki książę Toskanii w latach 17901801 i 18141824, książę elektor (18031806), wielki książę Salzburga (18031805) oraz wielki książę Würzburga (18051814).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ferdynand urodził się we Florencji, jako drugi syn Piotra Leopolda, ówczesnego księcia Toskanii, i jego żony – infantki Marii Ludwiki Hiszpańskiej. W 1790 ojciec Ferdynanda został cesarzem, a Ferdynand odziedziczył po nim tytuł wielkiego księcia Toskanii. Rządził Toskanią do 1801, kiedy w trakcie wojen napoleońskich, na podstawie traktatu z Aranjuez, został zmuszony do oddania Toskanii na rzecz królestwa Etrurii, tworzonego jako rekompensata dla książąt Parmy z dynastii Burbonów.

Ferdynand jako rekompensatę otrzymał zsekularyzowane ziemie arcybiskupstwa Salzburga i tytuł wielkiego księcia Salzburga. Został również księciem elektorem Cesarstwa, choć tytuł ten utracił kiedy w 1806 Cesarstwo zostało rozwiązane przez Napoleona. W 1805 Ferdynand musiał oddać Salzburg, który na podstawie pokoju w Preszburgu, dostał się w ręce jego starszego brata – cesarza Franciszka II. Ferdynand otrzymał wówczas w ramach rekompensaty tytuł wielkiego księcia Würzburga, nowego księstwa stworzonego specjalnie dla niego z dawnego biskupstwa Würzburga.

W 1814, po upadku Napoleona, Ferdynandowi zwrócono wielkie księstwo Toskanii. Jednak w 1815 z Toskanii zostało wydzielone księstwo Lukki – ponownie jako rekompensata dla Burbonów z Parmy. Lukka wróciła do Toskanii dopiero w 1847.

Ferdynand zmarł w 1824, we Florencji. Jego następcą został jego syn Leopold II, który ożenił się ze swoją siostrą cioteczną – Marią Antoniettą Burbon, księżniczką Obojga Sycylii.

Małżeństwo i potomstwo

[edytuj | edytuj kod]

15 sierpnia 1790, w Neapolu Ferdynand poślubił swoją siostrę cioteczno-wujeczną (podwójną, ze strony matki i ojca) – księżniczkę Obojga Sycylii – Luizę Marię Amelię Teresę Burbon (27 lipca 177319 września 1802), córkę króla Ferdynanda I Burbona i Marii Karoliny Habsburg. Para miała 6 dzieci:

Dziewiętnaście lat po śmierci pierwszej żony, 6 maja 1821 we Florencji Ferdynand poślubił Marię Wettyn (27 kwietnia 17963 stycznia 1865), córkę Maksymiliana, księcia Saksonii i jego żony Karoliny Burbon-Parmeńskiej (córki Ferdynanda I, księcia Parmy). Ferdynand i Maria nie mieli dzieci.