Ferdynand Jerzy Koburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ferdynand Jerzy Koburg

Ferdinand Georg von Sachsen-Coburg-Saalfeld

Hrabia von Sorbenburg

generał kawalerii
Data i miejsce urodzenia	28 marca 1785 Coburg
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 1851 Wiedeń
Przebieg służby
Lata służby	1791–1851
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Austriackiego
Formacja	Kawaleria
Jednostki	2 Pułk Ułanów 8 Pułk Huzarów
Stanowiska	Dowódca 2 p.u., 8 p.h.
Główne wojny i bitwy	V koalicja antyfrancuska (Aspern, Wagram) VI koalicja antyfrancuska (Kulm, Lipsk)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Ferdynand Jerzy August Koburg, niem. Ferdinand Georg August von Sachsen-Coburg-Saalfeld a. von Sachsen-Coburg-Gotha-Cohary, krypt. Hrabia von Sorbenburg, niem. Grafen von Sorbenburg (ur. 28 marca 1785 w Coburgu, zm. 27 sierpnia 1851 w Wiedniu) – niemiecki arystokrata, książę saski z dynastii Koburgów; generał kawalerii w służbie austriackiej. Wraz z żoną Marią Antoniną Koháry utworzył katolicką linię dynastii koburskiej.

Ferdynand był drugim synem Franciszka (1750–1806), księcia Saksonii-Koburga-Saalfeld i jego żony Augusty (1757–1831), córki Henryka III (1724–1779), hrabiego Reuss-Ebersdorf. Miał ośmioro rodzeństwa, siostry: Zofię (1778–1835), Antoninę (1779–1824), Julię (1781–1860), Wiktorię (1786–1861), Mariannę (1788–1794) oraz braci: Ernesta (1784–1844), Leopolda (1790–1865) i Maksymiliana (1792–1793).

W 1791 wstąpił do austriackiej służby wojskowej, otrzymując stopień podporucznika. W 1798 Fryderyk Jozjasz Koburg mianował go rotmistrzem pułku dragonów. Wziął udział w wojnie V koalicji antyfrancuskiej, walcząc w bitwach pod Eggmühl, Aspern i Wagram. 15 kwietnia 1811 awansowano go na generał-majora. Podczas wojny VI koalicji antyfrancuskiej szczególnie wyróżnił się w bitwach pod Kulm i Lipskiem, za co został odznaczony Orderem Marii Teresy (1813). Został ciężko ranny w boju, co rzutowało na jego stan zdrowia w późniejszych latach. 8 maja 1822 objął dowództwo nad 2 Pułkiem Ułanów. 28 grudnia 1824 został awansowany na porucznika feldmarszałka. W 1828 przejął dowództwo 8 Pułku Huzarów. 11 czerwca 1841 został awansowany na generała kawalerii. Zmarł w Wiedniu w 1851, został pochowany na Cmentarzu Glockenberg w Coburgu.

30 listopada 1815 w Wiedniu poślubił Marię Antoninę (1797–1862), córkę księcia Ferenca Józsefa Koháry'ego (1767–1826), ostatniego przedstawiciela jednego z najzamożniejszych rodów węgierskich. W związku ze ślubem przyjął katolicyzm 2 stycznia 1816 w Budzie. Po śmierci teścia, w 1827, otrzymał indygenat w Królestwie Węgier, potwierdzający prawa książęce po wygasłej rodzinie. Z małżeństwa pochodzi czworo dzieci, córka i trzech synów:

• Ferdynand (1816–1885), król-małżonek Portugalii ⚭ 1. Maria II, królowa Portugalii (1819–1853), 2. Eliza Fryderyka (1836–1929), córka Conrada Henslera;
• August (1818–1881), książę Koháry ⚭ Klementyna Orleańska (1817–1907), córka Ludwika Filipa I;
• Wiktoria (1822–1857) ⚭ Ludwik Karol Orleański (1814–1896), książę Nemours;
• Leopold (1824–1884) ⚭ Konstancja (1835–1890), córka Josepha Geigera.

• Wohlgemuth, Emil: Sachsen-Coburg und Gotha Ferdinand Georg August Prinz von. [Hasło w:] Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950. Bd 2. Wien: ÖAW, 1988, s. 370. ISBN 3-7001-1483-4.