Filip Musiał – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | |
Tytuł naukowy | dr hab. |
Uczelnia | |
Stanowisko | nauczyciel akademicki historii |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Filip Józef Musiał (ur. 1976[1]) – polski historyk i politolog, doktor habilitowany nauk humanistycznych w zakresie historii[2], profesor nadzwyczajny i prorektor ds. studenckich Akademii Ignatianum w Krakowie[3]. Dyrektor Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył VII Liceum Ogólnokształcące w Krakowie[4], absolwent politologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i Podyplomowego Studium Dziennikarskiego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. Uzyskał stopień doktora na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ za pracę pt. Polityczny charakter działalności Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie (1946–1955), napisaną pod kierunkiem naukowym prof. Mariana Bębenka[5]. Habilitację z historii uzyskał na Uniwersytecie Zielonogórskim[2].
Został członkiem Zarządu Ośrodka Myśli Politycznej, zastępcą redaktora naczelnego „Zeszytów Historycznych WiN-u”[6], członkiem redakcji „Horyzontów Polityki”, redaktorem popularnonaukowych serii „Z archiwów bezpieki – nieznane karty PRL” i "Z archiwów II wojny światowej" oraz naukowych serii wydawniczych „Niezłomni”, „Normatywy aparatu represji”, „Zagadnienia źródłoznawcze”[1]. Był sekretarzem Komisji ds. Likwidacji Wojskowych Służb Informacyjnych[7].
Publikował m.in. w: „Aparacie Represji w Polsce Ludowej 1944–1989”, „Arcanach”, „Horyzontach Polityki”, „Horyzontach Wychowania”, „Krakowskim Roczniku Archiwalnym”, „Pamięci i Sprawiedliwości”, „Zeszytach Historycznych Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej”, „Zeszytach Historycznych WiN-u”, a także w: „Azymucie", „Biuletynie Instytutu Pamięci Narodowej”, „Gazecie Polskiej”, „Gościu Niedzielnym”, „Naszym Dzienniku”, „Nowym Państwie”, "Pamięci.pl", „Pastores", „Rzeczpospolitej” i „Tygodniku Powszechnym”. Stale współpracuje z „Dziennikiem Polskim” i „Posłańcem Serca Jezusowego”[1].
W październiku 2015 został członkiem Narodowej Rady Rozwoju, powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę[8].
W dniu 24 sierpnia 2016 r. dr hab. Filip Musiał objął stanowisko dyrektora Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie.[9]
17 marca 2022 prezes Instytutu Pamięci Narodowej Karol Nawrocki powołał Filipa Musiała na stanowisko dyrektora Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL[10]. Obowiązki pełnił do 15 listopada 2023 roku.[11]
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]Książki autorskie:
- Polityka czy sprawiedliwość? Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie (1946–1955) (Kraków 2005)
- Skazani na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Krakowie 1946–1955 (Kraków 2005)
- Podręcznik bezpieki. Teoria pracy operacyjnej Służby Bezpieczeństwa w świetle wydawnictw resortowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych PRL (1970–1989) (wyd. 1 – Kraków 2007, wyd. 2 – Kraków 2015)
- Raj grabarzy narodu. Studia i materiały do dziejów aparatu represji w Polsce "ludowej" 1945–1989 (red. nauk., Kraków 2010).
Współautorstwo książek:
- Kościół zraniony. Sprawa ks. Lelity i proces Kurii krakowskiej (Kraków 2003)
- Komunizm w Polsce (Kraków 2005)
- Twarze krakowskiej bezpieki. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Krakowie. Informator personalny (Kraków 2006)
- Po dwóch stronach barykady PRL (Kraków 2007)
- Ludzie bezpieki województwa krakowskiego. Obsada stanowisk kierowniczych Urzędu Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w województwie krakowskim. Informator personalny”(wyd. 1 – Kraków 2007, wyd. 2 – Kraków 2009)
- Kronika komunizmu w Polsce (Kraków 2009)
- Osądź mnie Boże… Ks. Władysław Gurgacz – kapelan Polski Podziemnej (Kraków 2009)
- Od niepodległości do niepodległości. Historia Polski 1918–1989 (wyd. 1 – Warszawa 2010, wyd. 2 Warszawa – 2012, wyd. 3 Warszawa – 2014)
- Władysław Gurgacz jezuita wyklęty (Kraków 2014)[1].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 2009 odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12]. W 2009 Urząd ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych nadał mu Medal „Pro Memoria”. W 2023 został uhonorowany „Medalem 40-lecia Grup Oporu Solidarni”[13].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Archiwum Autora. omp.org.pl. [dostęp 2015-10-14]. (pol.).
- ↑ a b Dr hab. Filip Musiał, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-10] .
- ↑ Władze Akademii Ignatianum. ignatianum.edu.pl. [dostęp 2015-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-25)]. (pol.).
- ↑ Filip Musiał: Mam wrażenie, że nigdy nie opuściłem Siódemki. W: 110 lat VII Liceum Ogólnokształcącego im. Zofii Nałkowskiej w Krakowie. Kraków: 2012, s. 12-13. (pol.).
- ↑ Filip Musiał: Polityczny charakter działalności Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie (1946–1955). Kraków: Uniwersytet Jagielloński, 2004, s. 1.
- ↑ Redakcja. zhwin.pl. [dostęp 2015-10-14]. (pol.).
- ↑ Teofil Lachowicz: Likwidacja Wojskowych Służb Informacyjnych, jako przezwyciężanie postkomunizmu w Polsce. pava-swap.org. [dostęp 2015-10-14]. (pol.).
- ↑ Prezydent powołał Narodową Radę Rozwoju. prezydent.pl. [dostęp 2015-10-16].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej- Kraków , Dr hab. Filip Musiał nowym dyrektorem Oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie – Kraków, 24 sierpnia 2016 [online], Instytut Pamięci Narodowej - Kraków [dostęp 2024-02-07] (pol.).
- ↑ IPN organem prowadzącym Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie. ipn.gov.pl. [dostęp 2022-03-17].
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej , Informacja o zmianach na stanowiskach kierowniczych w Instytucie Pamięci Narodowej [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2024-02-07] (pol.).
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 31, poz. 416.
- ↑ Dyrektor Filip Musiał uhonorowany. muzeumrakowiecka37.pl. [dostęp 2023-05-23]. (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dr hab. Filip Musiał, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-10] .
- Teksty Filipa Musiała