French
DeutschFranciszek Charwat – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 12 kwietnia 1881 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Kierownik Konsulatu RP we Wrocławiu | |
| Okres | od 1918 |
| Następca | |
| Konsul Generalny RP w Berlinie | |
| Okres | od 1919 |
| Kierownik Konsulatu RP w Hamburgu | |
| Okres | od 15 lutego 1921 |
| Poprzednik | Maksymilian Gajdziński |
| Następca | Alfons Pomian-Hajdukiewicz |
| Chargé d'affaires RP w USRR | |
| Okres | od 10 lipca 1922 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Kierownik Konsulatu RP w Rydze | |
| Okres | od 1923 |
| Chargé d'affaires/Poseł RP w Estonii | |
| Okres | od 31 grudnia 1924[1] |
| Poprzednik | Wacław Tadeusz Dobrzyński (poseł) |
| Następca | Józef Wołodkowicz (chargé d'affaires) |
| Poseł RP w Finlandii | |
| Okres | od 9 lipca 1928 |
| Poprzednik | Tomasz Sariusz-Bielski (chargé d'affaires) |
| Następca | Henryk Sokolnicki (poseł) |
| Poseł RP na Łotwie | |
| Okres | od 1 stycznia 1936 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP na Litwie | |
| Okres | od 30 marca 1938 |
| Poprzednik | funkcja utworzona |
| Następca | zerwanie stosunków dyplomatycznych |
| Odznaczenia | |
       | |
Franciszek Charwat (ur. 12 kwietnia 1881 w Stanisławowie[2], zm. 2 maja 1943 w Kurytybie[3]) – polski dyplomata okresu II RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pracę w polskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych podjął tuż po odzyskaniu niepodległości – od grudnia 1918 do lutego 1919 pełnił funkcję konsula RP we Wrocławiu[2], był konsulem generalnym w Berlinie[2], pełniącym od 1 lutego 1919 do 8 marca 1920 obowiązki kierownika poselstwa polskiego, kierownikiem konsulatu w Hamburgu (1921)[2] i kierownikiem Wydziału Konsularnego MSZ (1921)[2].
Od 3 września 1921 do 26 sierpnia 1923 sprawował urząd chargé d’affaires w Charkowie, przy rządzie Ukraińskiej SRR. Później kierował konsulatem w Rydze (1923–1924), był chargé d’affaires w Tallinnie (1924), posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Estonii (1926–1928) i Finlandii (1928–1936)[2].
1 stycznia 1936 został posłem RP w Rydze[2], a po nawiązaniu stosunków dyplomatycznych z Litwą w marcu 1938 – posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym[4], pierwszym reprezentantem RP w Kownie. Na stanowisku tym podpisał polsko-litewską konwencję w sprawach poczty i telekomunikacji[5]. Po zawarciu układu sowiecko-litewskiego z 10 października 1939, przekazującemu Wilno Litwie, Franciszek Charwat w proteście przeciw temu aktowi złożył notę protestacyjną 12 października[6], a wraz z personelem poselstwa opuścił Litwę w dniu 16 października 1939[7].
Dotarł do Francji, gdzie zarzucono mu samowolne zlikwidowanie placówki w Kownie. Po upadku Francji wyjechał do Portugalii, stamtąd do Brazylii, gdzie zmarł na atak serca.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[8][9]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości (1928)[8]
- Order Krzyża Orła I klasy (Estonia, 1931)[8][10][11]
- Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 1936)[12]
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia, 1931)[8][13]
- Order Krzyża Wolności cywilny II klasy (Estonia, 1925)[8][14]
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja, 1931)[8][13]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 24 sierpnia 1926 poseł
- ↑ a b c d e f g Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 96.
- ↑ Franciszek Charwat
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 41.
- ↑ Konwencja między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Litewską w sprawach poczty i telekomunikacji podpisana w Kownie 2 maja 1938 r. (Dz.U. 1938 nr 47 poz. 377)
- ↑ Tomasz Krzywicki: Litwa: przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2005, s. 76. ISBN 83-89188-40-6.
- ↑ Piotr Łossowski: Litwa a sprawy polskie 1939–1940, PWN Warszawa 1982, s. 53.
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 96.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu dyplomatycznem i konsularnem”.
- ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2014-11-12]. (est.).
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 143, 1932
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 10, s. 288, 1936.
- ↑ a b Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 7, s. 90, 1931.
- ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 2014-11-12]. (est.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Łossowski: Litwa a sprawy polskie 1939–1940, PWN Warszawa 1982, ISBN 03-01-03973-6.
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest ?, Główna Księgarnia Wojskowa Warszawa 1938.
- Janusz Czechowski. Franciszek Charwat – kierunki aktywności dyplomatycznej na placówce w Helsinkach (1928–1935). „Zapiski Historyczne”, T. LXXIX. Z. 3 (2014).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Franciszek Charwat – publikacje w bibliotece Polona