Frederick Erroll – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frederick Erroll

Data urodzenia	27 maja 1914
Data śmierci	14 września 2000
Minister energetyki
Okres	od 1963 do 1964
Przynależność polityczna	Partia Konserwatywna
Poprzednik	Richard Wood
Następca	Frank Cousins[1]

Frederick James Erroll (ur. 27 maja 1914, zm. 14 września 2000) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Harolda Macmillana i Aleca Douglasa-Home’a.

Był synem inżynera George’a Murisona Bergmansa (rodzina zmieniła nazwisko na Erroll podczas I wojny światowej) i Kathleen Donovan Edington, córki właściciela kuźni z Glasgow. Wykształcenie odebrał w Oudnle School oraz w Trinity College na Uniwersytecie w Cambridge. W latach 1936–1938 był inżynierem w Metropolitan-Vickers Electrical Co. Ltd w Manchesterze.

Podczas II wojny światowej został przydzielony do 4 pułku County of London Yeomanry (Sharpshooters) w Armii Terytorialnej. Zajmował się głównie konstrukcją czołów i ich testowaniem. W latach 1940–1943 był doradcą Naczelnego Dowództwa w Azji Południowo-Wschodniej. W latach 1944–1945 służył w Indiach i Birmie. Z armii odszedł w 1945 r. w stopniu pułkownika.

W 1945 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Altrincham and Sale. W latach 1955–1956 był parlamentarnym sekretarzem w ministerstwie zaopatrzenia. Następnie był parlamentarnym sekretarzem przy Zarządzie Handlu. W latach 1958–1959 był ekonomicznym sekretarzem skarbu, a potem do 1961 r. ministrem stanu ds. handlu. W 1961 r. został członkiem gabinetu jako przewodniczący Zarządu Handlu. W latach 1963–1964 był ministrem mocy.

Erroll zasiadał w Izbie Gmin do 1964 r. Następnie otrzymał tytuł 1. barona Erroll of Hale i zasiadł w Izbie Lordów. Po reformie izby wyższej z 1999 r. pozostał jej członkiem jak dożywotni baron Erroll of Kilmun. W latach 1985–1991 zasiadał w komisji nauki i technologii. Zmarł w 2000 r. Wraz z jego śmiercią wygasł tytuł barona Erroll of Hale.

• thepeerage.com