John Maclay – Wikipedia, wolna encyklopedia

John Scott Maclay

Data urodzenia	26 października 1905
Data śmierci	17 sierpnia 1992
Minister transportu
Okres	od 31 października 1951 do 7 maja 1952
Minister ds. Szkocji
Okres	od 13 stycznia 1957 do 13 lipca 1962
Odznaczenia

John Scott Maclay, 1. wicehrabia Muirshiel KT, CMG, CH (ur. 26 października 1905, zm. 17 sierpnia 1992) – brytyjski arystokrata i polityk, członek Narodowej Partii Liberalnej i Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena i Harolda Macmillana.

Był synem Jamesa Maclaya, 1. barona Maclay, i Marthy Strang, córki Williama Stranga. Jego starszym bratem był Joseph Maclay, 2. bron Maclay. John kształcił się w Winchester College oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Podczas II wojny światowej stał na czele British Merchant Shipping Mission w Waszyngtonie.

W 1940 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Montrose Burghs. Od 1950 r. reprezentował okręg wyborczy West Renfrewshire. W 1945 r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem ministra produkcji. Podczas rządów laburzystów stał na czele Narodowych Liberałów w Izbie Gmin.

Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. został ministrem lotnictwa cywilnego i ministrem transportu. W 1952 r. został członkiem Tajnej Rady, utracił jednak stanowiska ministerialne. W 1956 r. został ministrem stanu w ministerstwie ds. kolonii. W latach 1957–1962 był ministrem ds. Szkocji. Stanowisko utracił po „nocy długich noży” w 1962 r.

W 1964 r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Muirshiel i zasiadł w Izbie Lordów. W 1973 r. otrzymał Order Ostu. Był również kawalerem Orderu św. Michała i św. Jerzego oraz Orderu Towarzyszów Honoru.

• David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006