Frederick Weld – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frederick Weld
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1823
Bridport

Data i miejsce śmierci

20 lipca 1891
Chideock

Premier Nowej Zelandii
Okres

od 24 listopada 1864
do 16 października 1865

Poprzednik

Frederick Whitaker

Następca

Edward Stafford

podpis
Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Krzyż Komandorski Orderu Św. Michała i Św. Jerzego (Wielka Brytania) Kawaler Orderu Piusa IX

Frederick Weld (ur. 9 maja 1823 w Bridport, zm. 20 lipca 1891 w Chideock) – brytyjski polityk i administrator kolonialny, przez znaczną część swojego życia związany z Nową Zelandią, której premierem był w latach 18641865.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z głęboko katolickiej rodziny, jego ojciec był blisko związany z zakonem jezuitów, ufundował nawet jedną z prowadzonych przez to zgromadzenie szkół. Większość dzieciństwa spędził we Francji, gdzie przebywali wówczas jego rodzice. Studia ukończył we Fryburgu. Początkowo marzył o karierze wojskowej, ale zrezygnował z tych planów za radą swego uniwersyteckiego opiekuna. Zamiast tego postanowił wyjechać do będącej wówczas brytyjską kolonią Nowej Zelandii. Tam wraz ze swoim kuzynem założył dobrze prosperujące przedsiębiorstwo, wyspecjalizowane w hodowli owiec.

Nowa Zelandia

[edytuj | edytuj kod]

Wkrótce zaangażował się w życie publiczne, stając się aktywistą ruchu na rzecz równouprawnienia katolików. W 1854 został po raz pierwszy wybrany do parlamentu kolonii. W 1860 objął stanowisko ministra ds. tubylców w gabinecie Edwarda Stafforda. Po upadku rządu Fredericka Whitakera w 1864, stanął na czele nowego gabinetu. Niespełna roczny okres jego urzędowania przypadł na czas dużych niepokojów społecznych, zarówno między rdzennymi a napływowymi mieszkańcami archipelagu, jak i pomiędzy społecznościami dwóch największych miast – Auckland i Wellington (ci pierwsi nie mogli pogodzić się z faktem utraty statusu stołecznego na rzecz tych drugich). W tym czasie doszło też do wycofania z Nowej Zelandii wojsk brytyjskich, co jednak budziło bardzo mieszane odczucia wśród opinii publicznej. Weld źle znosił trudy sprawowania urzędu, zaczął mieć kłopoty ze zdrowiem, i ostatecznie podał się do dymisji w październiku 1865. Niespełna rok później powrócił do Anglii.

Gubernator

[edytuj | edytuj kod]

Po okresie rekonwalescencji, w 1869 rozpoczął karierę administratora kolonialnego i powrócił na Antypody jako gubernator Australii Zachodniej. Postanowił poznać kolonię od podszewki i w ciągu pierwszych sześciu miesięcy urzędowania przemierzył ok. 1900 km na końskim grzbiecie. W 1874 ponownie spędził kilka miesięcy w Nowej Zelandii, porządkując swoje sprawy biznesowe. W 1875 objął stanowisko gubernatora Tasmanii, które piastował przez kolejnych pięć lat. Ukoronowaniem jego kariery było pełnione w latach 18801887 stanowisko gubernatora Straits Settlements, kolonii na Malajach obejmującej m.in. Singapur.

Późniejsze życie

[edytuj | edytuj kod]

W 1887 przeszedł na emeryturę, na której wciąż wiele podróżował. Zmarł w 1891 w swym rodzinnym hrabstwie Dorset w następstwie choroby, na którą zapadł podczas swego ostatniego wyjazdu do Azji. Był trzykrotnie dekorowany Orderem św. Michała i św. Jerzego kolejnych klas, a za zasługi dla Kościoła katolickiego otrzymał także papieski Order Piusa IX.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]