Funkcja sprawcza języka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Funkcja sprawcza (performatywna) – polega na dokonywaniu zmian w stanie rzeczy za pomocą słowa. Dotyczy zatem zawierania różnych umów, podejmowania zobowiązań, składania przysiąg, ogłaszania wyroków sądowych, nadawania obywatelstwa, sporządzania aktu darowizny, testamentu, udzielania chrztu itp.[1]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Operon, Język Polski – Odkrywamy na nowo 1. Podręcznik do szkoły ponadgimnazjalnej, styczeń 2012.