Gabriel Piotr Baudouin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gabriel Piotr Baudouin
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	5 kwietnia 1689 ; Avesnes-sur-Helpe
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1768 ; Warszawa
Miejsce pochówku	Bazylika Świętego Krzyża w Warszawie
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1716
	Multimedia w Wikimedia Commons

Gabriel Piotr Baudouin (Boduen) (ur. 5 kwietnia 1689 w Avesnes-sur-Helpe w departamencie Nord we Francji, zm. 10 lutego 1768 w Warszawie) – francuski prezbiter katolicki ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy, profesor filozofii i teologii, działacz charytatywny w Warszawie (m.in. założyciel Domu Podrzutków).

Życiorys

Do zgromadzenia księży misjonarzy wstąpił w 1710, święcenia kapłańskie przyjął w 1716. Był profesorem seminarium duchownego w Auxerre^[1].

W 1717 przybył do Warszawy i zamieszkał przy kościele św. Krzyża. W dwupiętrowej kamienicy na wprost kościoła założył swój pierwszy zakład wychowawczy. Był opiekunem nędzarzy, chorych, a przede wszystkim osieroconych, bądź porzuconych dzieci. Około 1732 za uzbierane pieniądze (ze składek społeczeństwa) kupił w Warszawie kamienicę i zorganizował Dom Podrzutków. Do swego domu zbierał dzieci i porzucone niemowlęta.

W 1748 razem z ks. Stanisławem Konarskim starał się zorganizować loterię klasową, a pozyskane w ten sposób pieniądze przeznaczyć na zakład dla podrzutków oraz Collegium Nobilium (w związku z tym uzyskał przywilej królewski).

W związku z pomocą, jakiej udzielał biednym, uzyskał przydomek „wielki jałmużnik Warszawy”. Został pochowany w warszawskim kościele św. Krzyża^[2].

W Warszawie nadal funkcjonuje placówka założona niegdyś przez Baudouina (najstarszy w Polsce Dom Małych Dzieci, działający nieprzerwanie od ok. 1732) – Dom Dziecka nr 15 im. ks. G.P. Baudouina (ul. Nowogrodzka 75)^[3].

Upamiętnienie

W 1903 jego imieniem nazwano jedną z ulic w śródmieściu Warszawy^[4].

Przypisy

↑ Gabriel Piotr Baudouin, Encyklopedia WIEM, portalwiedzy.onet.pl. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-03)]. [dostęp: 27 września 2008].
↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 7 – Krakowskie Przedmieście. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2001, s. 55. ISBN 83-88372-14-9.
↑ Kontakt. [w:] Dom Dziecka im. ks. Baudouina [on-line]. baudouin.waw.pl. [dostęp 2016-08-06].
↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 327. ISBN 83-86619-97X.

Bibliografia

Encyklopedia Warszawy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1975, s. 40.
ks. Franciszek Śmidoda, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 357–359. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03484-0.

Linki zewnętrzne

Z historii Szpitala Dzieciątka Jezus. dzieciatkajezus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-24)].
Tygodnik Ilustrowany 1860 nr 31 (28 kwietnia 1860), s. 273-274, Ks Kabriel Baudouin i Szpital Dzieciątka Jezus w Warszawie

[1] Gabriel Piotr Baudouin, Encyklopedia WIEM, portalwiedzy.onet.pl. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-03)]. [dostęp: 27 września 2008].

[2] Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 7 – Krakowskie Przedmieście. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 2001, s. 55. ISBN 83-88372-14-9.

[3] Kontakt. [w:] Dom Dziecka im. ks. Baudouina [on-line]. baudouin.waw.pl. [dostęp 2016-08-06].

[4] Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 327. ISBN 83-86619-97X.

[1]

[2]

[3]

[4]