Gardzień (wzgórze) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gardzień
Ilustracja
Widok wzniesienia od strony zachodniej. Po lewej stronie widoczne wyrobisko kamieniołomu.
Państwo

 Polska

Pasmo

Obniżenie Ścinawki

Wysokość

556 m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Gardzień”
Ziemia50°32′34,40″N 16°26′05,17″E/50,542889 16,434769

Gardzień (556 m n.p.m.) – szczyt, najwyższe wzniesienie Obniżenia Ścinawki w Sudetach. Wchodzi w skład 31 najwyższych szczytów poszczególnych pasm polskich Sudetów, tzw. Korony Sudetów Polskich. Wokół góry położone są miejscowości: Gajów na południowym zachodzie, Tłumaczów na północy oraz Ścinawka Górna na wschodzie.

Góra zbudowana jest z melafiru, który jest pozyskiwany od 2010 w kamieniołomach na wschodnim i zachodnim stokach. Docelowe wydobycie ma wynosić 2 000 000 ton rocznie. Wywóz urobku odbywa się odbudowaną linia kolejową Ścinawka Średnia – Tłumaczów[1].

Okolica

[edytuj | edytuj kod]

Ze szczytu rozciągają się widoki Kotliny Kłodzkiej, na północnym zachodzie widać masyw Śnieżki, a na południowym wschodzie Śnieżnika. Góra położona jest na północny wschód, w odległości ok. 6 km, od Parku Narodowego Gór Stołowych i miejscowości Radków.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Maciej Maciejewski: Nowy kamieniołom, 28 lipca 2010 r., tvp.pl, dostęp: 2014-10-13