Giovanni Battista Bononcini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Giovanni Battista Bononcini

Data i miejsce urodzenia	18 lipca 1670 Modena
Pochodzenie	włoskie
Data i miejsce śmierci	9 lipca 1747 Wiedeń
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna, muzyka barokowa
Zawód	kompozytor, wiolonczelista
Multimedia w Wikimedia Commons

Giovanni Battista Bononcini (ur. 18 lipca 1670 w Modenie, zm. 9 lipca 1747 w Wiedniu) – włoski kompozytor późnego baroku.

Pochodził z muzycznej rodziny Bononcinich. Jego ojciec, Giovanni Maria Bononcini, był skrzypkiem i kompozytorem. Jego młodszy brat, Antonio Maria Bononcini, także był kompozytorem.

Bononcini młodszy urodził się w Modenie.

Jego dzieła to przede wszystkim opery, msze i marsz żałobny (Funeral anthem for the Duke of Marlborough). Jedną z jego oper był Xerse (Kserkses), zaadaptowany potem przez Georga Friedricha Händla. Bononcini grał na wiolonczeli i opublikował w 1685 roku pierwszy zbiór utworów na ten instrument (Bolonia).

Bononcini był w latach 1687-1691 kapelmistrzem w kościele San Giovanni in Monte w Bolonii. Następnie jego kariera wiodła przez: Mediolan, Rzym, Wiedeń, Berlin i od 1720 do 1732 Londyn, gdzie konkurował z Händlem. Wspólnie z nim i Filippem Amadeim skomponował operę pasticcio Mucjusz Scaevola, wystawioną w Royal Opera House w 1721 roku.

Oskarżono go o plagiaty muzyczne i dowiedziono mu winy, z tego więc powodu opuścił Londyn. Zmarł w Wiedniu w biedzie.

• Il trionfo di Camilla (1696)
• Astarto (1720)
• L'odio e l'amore (1721)
• Muzio Scevola – akt II (1721)
• Griselda (1722)
• Erminia (1723)
• Astianatte (1727)

• Messe brevi (1688)
• Divertimenti da camera (1722)
• XII Sonate camerali (1732)
• Lidio, schernito amante (cantata)

• Giovanni Battista Bononcini – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Giovanni Battista Bononcini: a detailed biography
• Giovanni Bononcini 1670-1747