Granat obronny wz.KC – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Przeznaczenie | |
Dane techniczne | |
Wysokość | 76,5 mm |
Średnica | 51 mm |
Masa | 450g |
Materiał wybuchowy | |
Typ zapalnika | |
Zasięg rzutu | 30-35 m |
Użytkownicy | |
Polska |
Granat obronny wz. KC – granat obronny polskiej produkcji, używany przez Wojsko Polskie. Granat był wykonany ze skorupy w kształcie jajowym wykonanej z żelaza o grubości 6–8 mm, rozrywającej się w trakcie wybuchu na bardzo wiele małych raniących odłamków. Jej waga wynosiła 305 g. Skorupa pomalowana była na czarno lakierem asfaltowym.
Materiałem wybuchowym był proch czarny w ilości około 40 g. Granat posiadał zapalnik czasowy wz. AC. 23 o ciężarze około 125 g.
Granat działał odłamkami, na które rozpadała się pokarbowana skorupa. Ich rozrzut to do kilkudziesięciu metrów od miejsca wybuchu. Używany był tylko z ukrycia. Został zastąpiony granatem obronnym wz.23.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kpt. Mikołaj Tarnowski: Granaty ręczne, karabinowe i bomby Stokesa. Wyd. pierwsze. Warszawa: Skład Główny: Główna Księgarnia Wojskowa, 1928, s. 57–58.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Granat obronny wz. KC. Grenades, Mines and Boobytraps. [dostęp 2020-02-28]. (ang.).