Karabin maszynowy Bergmann MG 15 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bergmann MG 15 – niemiecki lekki karabin maszynowy. Była to osadzona na dwójnogu, chłodzona powietrzem wersja ckm-u Bergmann M1910. W okresie międzywojennym lkm Bergmann MG 15 znajdował się na uzbrojeniu Wojska Polskiego (po 1921 roku^[2]), a po wycofaniu z uzbrojenia trafiły do Policji Państwowej, która przyjęła go do uzbrojenia na przełomie 1937 i 1938 roku^[2].

Bergmann MG 15 był bronią samoczynną. Zasada działania oparta na krótkim odrzucie lufy. Zamek ryglowany klinem o ruchu pionowym.

MG 15 był zasilany przy pomocy parcianej, ciągłej taśmy nabojowej. Taśma była umieszczona w bębnowym zasobniku przyłączanym z prawej strony broni.

Lufa w rurowej, perforowanej osłonie. do osłony przymocowany był uchwyt transportowy.

MG 15 wyposażony był w chwyt pistoletowy umieszczony pod komorą zamkową. Do komory zamkowej przymocowany był także nieregulowany, nieskładany dwójnóg. Stopka kolby przymocowana bezpośrednio do tylnej części komory zamkowej. Przyrządy celownicze mechaniczne.

• AndrzejA. Ciepliński AndrzejA., RyszardR. Woźniak RyszardR., Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WiS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275 . Brak numerów stron w książce
• Walter Schultz: 1000 ręcznej broni palnej. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2011, s. 233. ISBN 978-83-7708-745-9.