Guido Florentinus – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Miejsce urodzenia | Florencja |
Data śmierci | 1157 |
Protoprezbiter | |
Okres sprawowania | 1154-1157 |
Wyznanie | Rzymskokatolickie |
Prezbiterat | najpóźniej 2 marca 1140 |
Kreacja kardynalska | najpóźniej 2 marca 1140 |
Kościół tytularny |
Guido Florentinus (zm. 1157) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Florencji (stąd przydomek Florentinus; przypisywane mu przez późniejszych autorów nazwisko Bellagi nie jest poświadczone we współczesnych mu źródłach). Nominację kardynalską uzyskał od Innocentego II najpóźniej w marcu 1140 jako kardynał prezbiter San Crisogono. W 1141 oraz w 1144-45 jest poświadczony jako legat w północnej Italii. W roku 1147 Eugeniusz III mianował go (wraz z Theodwinem z S. Rufina) swoim legatem przy wojskach II krucjaty. Po klęsce tej wyprawy pozostał w łacińskiej Syrii do roku 1152. Zmarł jako protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- J. M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912, s. 43
- B. Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 von 1159, Würzburg 1964, s. 62-64
- S. Miranda: Guido Bellagi