Gustav von Rauch – Wikipedia, wolna encyklopedia

Gustav von Rauch
ilustracja
Generał
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1774
Brunszwik

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 1841
Berlin

Przebieg służby
Lata służby

1788–1841

Gustav Johann Georg von Rauch (ur. 1 kwietnia 1774 w Brunszwiku, zm. 2 kwietnia 1841 w Berlinie) – pruski generał piechoty, minister wojny, główny inspektor twierdz i szef Korpusu Inżynierów i Pionierów. Był jednym z projektantów Twierdzy Poznań. Gustaw Georg von Rauch wprowadził naukowe podstawy projektowania fortyfikacji; zbudował też m.in. twierdzę w Koblencji, największą po Gibraltarze twierdzę Europy[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Służbę w wojsku rozpoczął w 1788. W 1790 został podporucznikiem w Korpusie Inżynierów i został oddelegowany do pomocy ojcu, ówczesnemu majorowi Bonawenturze von Rauchowi(inne języki), kierującego budową kilku fortów na ziemi kłodzkiej wchodzących w skład systemu obronnego powiązanego z twierdzą w Srebrnej Górze i twierdzą w Kłodzku. Ich projektantem był kapitan inżynier Ludwig Müller. Zadaniem umocnień nie była obrona, lecz wszczęcie alarmu na wypadek inwazji poprzez sygnalizację ogniem (rozpalenie ogniska)[1].

W 1802 został mianowany porucznikiem w sztabie generalnym. W 1809 objął stanowisko dyrektora 2. Oddziału Generalnego Departamentu Wojny. Stopień pułkownika otrzymał w 1812. W 1833 został uhonorowany Orderem Orła Czarnego. 30 lipca 1837 został mianowany pruskim ministrem wojny[1], jednak w końcu następnego roku zachorował i w lutym 1841 poprosił o dymisję. W kwietniu 1840 nadano mu honorowe obywatelstwo Berlina. Wkrótce zmarł. Został pochowany na Cmentarzu Inwalidów w Berlinie[2].

Gustav von Rauch miał m.in. córkę Rozalię(inne języki) (1820–1879), z którą w 1853 książę pruski Albrecht Hohenzollern zawarł ślub morganatyczny. Pierwszą żoną Albrechta, z którą rozwiódł się w 1849, była Marianna Orańska[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Henryk Grzybowski: Rauch Gustaw Georg. W: Janusz Laska, Mieczysław Kowalcze: Popularna encyklopedia Ziemi Kłodzkiej. T. IV: (Ś-Ż) z suplementem. Kłodzko-Nowa Ruda: Kłodzkie Towarzystwo Oświatowe, 2011, s. 326. ISBN 978-83-62337-36-1.
  2. a b Henryk Grzybowski. Bateria nad Pasterką – zapomniana kłodzka fortyfikacja. Geneza powstania i charakterystyka. „Ziemia Kłodzka”. 2013 (nr 226), s. 9, maj 2013. Wydawnictwo Ziemia Kłodzka. ISSN 1234-9208.