Halina Słojewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Halina Słojewska

Imię i nazwisko	Halina Słojewska-Kołodziej
Data i miejsce urodzenia	26 czerwca 1933 Bydgoszcz
Data i miejsce śmierci	1 listopada 2018 Gdańsk
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Marian Kołodziej
Lata aktywności	1957–2005
Odznaczenia

Halina Zofia Słojewska-Kołodziej (ur. 26 czerwca 1933 w Bydgoszczy^[1][2], zm. 1 listopada 2018 w Gdańsku^[2][3]) – polska aktorka, działaczka opozycji antykomunistycznej.

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi^[2][4] (absolwentka z 1957^[1]). W sierpniu 1980 wraz z innymi aktorami z Trójmiasta wspierała występami w Sali BHP strajkujących w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W latach 1982–1988 występowała z recytacjami poezji podczas „Mszy za Ojczyznę” i w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Gdańsku. Od 1970 do 2000 była aktorką Teatru Wybrzeże w Gdańsku^[5]. Występowała także w teatrach w Krakowie, Bydgoszczy, Białymstoku i Olsztynie^[4]. Od 1974 była przewodniczącą, a od 1996 honorową przewodniczącą gdańskiego oddziału ZASP-u^[6].

W sierpniu 1980 wspierała strajkujących w Stoczni Gdańskiej występami w sali BHP. W czasie stanu wojennego działała w komisji charytatywnej przy kościele św. Brygidy w Gdańsku i pomagała ukrywającym się opozycjonistom. W 1984 wraz z mężem, plastykiem Marianem Kołodziejem^[5] stworzyła spektakl Gloria victis, poświęcony obrońcom Westerplatte. Podczas strajków w 1988 ponownie występowała dla robotników w Stoczni Gdańskiej^[7]. W 1989 rozpoczęła działalność w Komitecie Obywatelskim „Solidarność”^[2].

Zmarła w Gdańsku, pochowana obok męża w podziemiach kościoła oo. franciszkanów pw. Matki Bożej Niepokalanej w Harmężach.

• 2005: Wróżby kumaka – starsza turystka
• 2000: Piotrek zgubił dziadka oko, a Jasiek chce dożyć spokojnej starości – hrabina, matka rzeźbiarza
• 1995: Radio Romans – sędzia
• 1994: Molly – pani Kuźniar, gospodyni w pałacu Totworowiczów w Knyszynie
• 1992: Natan mędrzec – Sitta; spektakl telewizyjny
• 1991: Przeprowadź mnie przez samotność, starość i śmierć; spektakl telewizyjny
• 1990: Pelikan – służąca; spektakl telewizyjny
• 1989: Wallenstein – księżna; spektakl telewizyjny
• 1988: Dziewczynka z Hotelu Excelsior – sprzedawczyni w kioskach
• 1981: Polityka – Jadwiga; spektakl telewizyjny
• 1980: Krystyna – Maria Eleonora; spektakl telewizyjny
• 1979: Ciężkie czasy – Idalia; spektakl telewizyjny
• 1979: Własną drogą – Zoja; spektakl telewizyjny
• 1978: Znaki zodiaku – lekarka
• 1977: Miniatury kobiece; spektakl telewizyjny
• 1976: Kobieta; spektakl telewizyjny
• 1975: Koszulka; spektakl telewizyjny
• 1974: Nadzieja – Jo; spektakl telewizyjny
• 1973: Jenny – Betty Woodruff; spektakl telewizyjny
• 1973: Malowidło na drzewie – Czarownica; spektakl telewizyjny
• 1973: Plączą się czasy, miejsca, nagrody, klęski – narratorka; spektakl telewizyjny
• 1972: Fantomy; spektakl telewizyjny
• 1972: Światło ziemi; spektakl telewizyjny
• 1972: Tajemnica wielkiego Krzysztofa
• 1970: Ostatnie dobranoc Armstronga – Meg; spektakl telewizyjny
• 1970: Prom – kobieta na promie
• 1969: Pieśń o naszym morzu
• 1968: Panna Julia – Krystyna; spektakl telewizyjny
• 1967: Murzyn; spektakl telewizyjny
• 1966: Za tych, co w górze – Tulia; spektakl telewizyjny

Źródło^[1].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2006)^[8]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1997 - odmówiła przyjęcia)^[9]
• Złoty Krzyż Zasługi (1973)^[1]
• Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2007)^[10]
• Medal św. Wojciecha (2004)^[11]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1977)^[1]

• nagroda IV FTPP w Toruniu za rolę Io w przedstawieniu Prometeusz w okowach Ajschylosa w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1962)
• nagroda V FTPP w Toruniu za rolę Królowej Gertrudy w Hamlecie Williama Shakespeare'a w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1963)
• nagroda II Telewizyjnego Festiwalu Teatrów Dramatycznych za rolę Hejdy w monodramie Moja droga do Polski Bohdana Kurowskiego w Teatrze im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg (1965)
• „Order Stańczyka” - nagroda miesięcznika „Litery” za rolę Krystyny w spektaklu telewizyjnym Panna Julia Strindberga (1966)
• III nagroda na III WROSTJA we Wrocławiu za monodram Czas nielegalny wg Bruno Schulza (1968)
• nagroda IV OFTJA we Wrocławiu za monodram Na przykład słonie wg prozy Romaina Gary'ego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1969)
• „Order Stańczyka” - nagroda miesięcznika „Litery” za role: Klitajmestry w Orestei Ajschylosa i Molly w Ulissesie wg Joyce'a w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1971)
• wyróżnienie XV FTPP w Toruniu za rolę Tenoe w przedstawieniu Helena z Teatru Wybrzeże w Gdańsku (1973)
• Nagroda Wojewody Gdańskiego w dziedzinie kultury i Sztuki (1979)
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 50-lecia pracy artystycznej (2009)^[12]
• Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Gdańska (2011)
• Pomorska Nagroda Artystyczna za całokształt wybitnych osiągnięć artystycznych oraz dokonań na rzecz kultury (2013)
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny” (2014)
• Wielka Pomorska Nagroda Artystyczna - „Gryf Pomorski” za całokształt twórczości
• Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury z okazji jubileuszu 70-lecia działalności artystycznej i 50-lecia obecności Teatru Wybrzeże w Gdańsku, z podziękowaniem za wiele lat twórczej pracy na gdańskiej scenie dramatycznej (2016)^[12]

Źródło:^[1][9][13].

• Halina Słojewska w bazie filmpolski.pl
• Halina Słojewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2024-11-05] .