Han Zhaodi – Wikipedia, wolna encyklopedia
Cesarz Zhao na fragmencie Zwoju Trzynastu Cesarzy, autorstwa Yan Libena (ok. 600 - 673). Zbiory Museum of Fine Arts w Bostonie | |
cesarz Chin | |
Okres | |
---|---|
Era panowania | Shĭyúan 始元 (86 p.n.e. – 80 p.n.e.) |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Żona |
Han Zhaodi (漢昭帝, 94 – 74 p.n.e.) – cesarz chiński z dynastii Han w latach 87 – 74 p.n.e. Najmłodszy syn cesarza Wu Di. W czasie swojego panowania ograniczył wydatki państwa, zaprzestał dalszej ekspansji terytorialnej i obniżył podatki. Zmarł w wieku lat 20, nie pozostawiając potomka. W wyniku problemów z sukcesją na krótki okres cesarzem został książę Changyi, po nim cesarzem został praprawnuk cesarza Wu Di Xuan Di.