Han Jingdi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Han Qianshaodi

Imię chińskie osobiste Pismo tradycyjne 啟 Hanyu pinyin Qi
Imię chińskie świątynne Pismo tradycyjne 漢景帝 Hanyu pinyin Han Jingdi
Nazwisko rodowe chińskie Pismo tradycyjne 劉 Hanyu pinyin Liu
Cesarz Chin
Okres	od 157 p.n.e. do 141 p.n.e.
Era panowania	Qíanyuán 前元 (156 – 150 p.n.e.) Zhōngyúan 中元 (149 – 144 p.n.e.) Hòuyúan 後元 (143 – 141 p.n.e.)
Poprzednik	Han Wendi
Następca	Han Wudi
Dane biograficzne
Dynastia	Han
Data urodzenia	188 p.n.e.
Data śmierci	141 p.n.e.
Miejsce spoczynku	mauzoleum Yangling, k. Xi’anu
Ojciec	Han Wendi
Matka	cesarzowa Dou
Żona	Bo
Konkubina	Li, Cheng, Jia, Tang, Wang
Dzieci	Liu Rong (劉榮) Liu De (劉德) Liu E (劉閼) Liu Yu (劉餘) Liu Fei (劉非) Liu Pengzu (劉彭祖) Liu Fa (劉發) Liu Duan (劉端) Liu Sheng (劉勝) Liu Che (劉徹) Liu Yue (劉越) Liu Ji (劉寄) Liu Cheng (劉乘) Liu Shun (劉舜) Księżniczka Yangxin (陽信長公主) Księżniczka Nangong (南宮公主) Księżniczka Longlü (隆慮公主)

Han Jingdi (漢景帝, ur. 188, zm. 141 p.n.e.) – cesarz Chin dynastii Han. Syn cesarza Wen Di i cesarzowej Dou.

Kontynuował politykę wewnętrzną swego ojca polegającą na łagodzeniu prawa: zmniejszył liczbę biczów wymierzanych skazańcom i kontynuował pomoc państwa dla najbiedniejszych.

Okres jego panowania i jego ojca jest określany jako panowanie Wena i Jinga i uznawany za jeden ze złotych okresów w historii Chin. Jednakże podczas panowanie Jingdi pojawiły się pierwsze zwiastuny nadejścia bardziej niespokojnych czasów – wybuchło "powstanie siedmiu królestw" jako protest książąt przed postępującą centralizacją państwa. Powstanie zostało stłumione dzięki geniuszowi militarnemu generała Zhou Yafu, który następnie w wyniku intryg został aresztowany przez cesarza i popełnił samobójstwo w więzieniu. Incydent ten stanowi ciemną kartę w życiu cesarza Jingdi.

Jego konkubinami były: Li (zm. 150 p.n.e.), matka książąt Rong, De i E; Cheng, matka książąt Yu, Fei i Duan; Jia, matka książąt Pengzu and Sheng; Tang, matka księcia Fa; Wang, matka książąt Yue, Ji, Cheng i Shun.

Dzieci:

• Liu Rong (劉榮), następca tronu (tytuł nadany 153 p.n.e., odebrany 150 p.n.e.), późniejszy książę Min z Linjiang (tytuł nadany 150 p.n.e.), popełnił samobójstwo w 148 p.n.e.),
• Liu De (劉德), książę Xian z Hejian (tytuł nadany 155 p.n.e., zmarł w 130 p.n.e.),
• Liu E (劉閼), książę Ai z Linjiang (tytuł nadany 155 p.n.e., zmarł w 153 p.n.e.),
• Liu Yu (劉餘), książę Huaiyang (tytuł nadany 155 p.n.e.), późniejszy książę Gong Lu (tytuł nadany 154 p.n.e., zmarł w 127 p.n.e.),
• Liu Fei (劉非), książę Runan (tytuł nadany 155 p.n.e.), późniejszy książę Yi Jiangdu (tytuł nadany 154 p.n.e., zmarł w 127 p.n.e.),
• Liu Pengzu (劉彭祖), książę Guangchuan (tytuł nadany 155 p.n.e.), późniejszy książę Jingxu Zhao (tytuł nadany 152 p.n.e., zmarł w 92 p.n.e.),
• Liu Fa (劉發), książę Ding Changsha (tytuł nadany 155 p.n.e., zmarł w 128 p.n.e.),
• Liu Duan (劉端), książę Yu Jiaoxi (tytuł nadany 154 p.n.e., zmarł w 108 p.n.e.),
• Liu Sheng (劉勝), książę Jing Zhongshan (tytuł nadany 154 p.n.e., zmarł w 114 p.n.e.),
• Liu Che (劉徹) książę Jiaodong (tytuł nadany 153 p.n.e.), następca tronu (tytuł nadany 150 p.n.e.), późniejszy cesarz Han Wudi,
• Liu Yue (劉越), książę Hui Guangchuan (tytuł nadany 148 p.n.e., zmarł w 136 p.n.e.),
• Liu Ji (劉寄), książę Kang Jiaodong (tytuł nadany 148 p.n.e., zmarł w 120 p.n.e.),
• Liu Cheng (劉乘), książę Ai Qinghe (tytuł nadany 148 p.n.e. zmarł w 136 p.n.e.),
• Liu Shun (劉舜), książę Xian of Changshan (tytuł nadany 145 p.n.e., zmarł w 114 p.n.e.),
• Księżniczka Yangxin (陽信長公主), po raz pierwszy wyszła za Kao Shi markiza Pingyang; ich syn Kao Xiang, przejął tytuł ojca. Po raz drugi wyszła za generała Wei Qing markiza Changping od śmierci nazywana markizą Pingyang (平陽公主),
• Księżniczka Nangong (南宮公主),
• Księżniczka Longlü (隆慮公主).

Następcą Jingdi został jego syn książę Che.