Hanna Muszyńska-Hoffmannowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Hanna Muszyńska-Hoffmannowa

Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1913 Warszawa
Data śmierci	6 maja 1995
Zawód, zajęcie	Pisarka
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Multimedia w Wikimedia Commons

Hanna Muszyńska-Hoffmannowa (ur. 26 stycznia 1913 w Warszawie, zm. 6 maja 1995) – polska pisarka i eseistka.

Ukończyła Wyższą Szkołę Dziennikarską, studiowała też na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Debiutowała jako prozaik w 1933 na łamach dziennika "Kurier Warszawski". W latach 1946–1953 mieszkała we Wrocławiu, gdzie była współpracowniczką miejscowej prasy. W latach 1953–1963 przebywała w Białymstoku, gdzie była redaktorką Radia Białystok.

Od 1963 mieszkała w Warszawie.

• 1985 - nagroda Prezesa Rady Ministrów
• 1988 - Nagroda Młodych im. Włodzimierza Pietrzaka

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”
• "Złota Syrena" Społecznego Funduszu Odbudowy Stolicy

• Amazonki konfederacji barskiej
• Córki
• Czupiradełko
• Dziewczyny z Krynoliny
• Elżbieta z kwitnącej Sieniawszczyzny
• Joanna, moja światłość
• Kochałam księcia Józefa
• Kwitnące floksy
• Listy Pauliny
• Miłości i sentymenty Tadeusza Kościuszki
• O paniach z krainy szczęścia
• Orlątka z panną
• Panie na Wilanowie
• Panna Trau
• Panny z kamienicy "Pod Fortuną"
• Płomień na śniegu. Opowieść o Ewie Felińskiej i jej dzieciach
• Portrety miłości
• Pucharek ze srebra
• Róże dla pensjonarki
• Rumaki księcia Józefa
• Saga rodu Chętników
• Sercem Polskę wybrali
• W kręgu Berenta
• W Wersalu Podlaskim
• Wierka i jej towarzysze
• Zamorska Jagiellonka
• Zapomniany romans

• Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 884-885

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9. Brak numerów stron w książce